ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΠΟΥ ...ΚΑΙΕΙ

Η συνέντευξη μεταφρασμένη στα Ελληνικά (ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΠΟΥ ...ΚΑΙΕΙ)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΡΩΗΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΕΜΒΟΛΙΩΝ
ΕΡΩΤΗΣΗ (Jon Rappoport): Εσείς κάποιο καιρό ήσασταν πεπεισμένος ότι τα εμβόλια ήταν το σήμα κατατεθέν της έγκυρης ιατρικής.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ (Dr Mark Randall): Ακριβώς. Συντέλεσα στην επεξεργασία κάποιων εμβολίων. Δεν θα πω ποιών.

ΕΡ.: Γιατί όχι;

ΑΠ.: Θέλω να διατηρήσω την ανωνυμία μου.

ΕΡ.: Δηλαδή υποστηρίζετε ότι αν βγείτε στην επιφάνεια μπορεί να είχατε κάποια προβλήματα;

ΑΠ.: Πιστεύω ότι μπορεί να χάσω τη σύνταξή μου.

ΕΡ.: Πάνω σε ποια βάση;

ΑΠ.: Δεν έχει σημασία. Αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν διάφορους τρόπους για να σου δημιουργήσουν προβλήματα, όταν κάποτε ήσουν “μέλος της λέσχης”. Γνωρίζω ένα-δυο άτομα που ταλαιπωρήθηκαν και τέθηκαν σε επιτήρηση.

ΕΡ.: Ταλαιπωρήθηκαν από ποιόν;

ΑΠ.: Από το F.B.I.

ΕΡ.: Σοβαρά;

ΑΠ.: Βέβαια. Το F.B.I. χρησιμοποίησε άλλα προσχήματα. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί και το I.R.S. (Internal Revenue Service).

ΕΡ.: Κατά τα άλλα χαίρουμε ελευθερίας έκφρασης.

ΑΠ.: Εγώ ήμουν “μέλος του εσωτερικού κύκλου”. Αν τώρα άρχιζα να λέω ονόματα και να κινώ συγκεκριμένες κατηγορίες κατά κάποιων ερευνητών, θα μπορούσα να μπλέξω άσχημα.

ΕΡ.: Υποστηρίζετε ότι ο κόσμος θάπρεπε να διαθέτει το δικαίωμα να αποφασίζει αν θέλει να υποστεί η όχι την χορήγηση των εμβολίων;

ΑΠ.: Σε πολιτικό επίπεδο, οπωσδήποτε. Σε επιστημονικό επίπεδο, ο πληθυσμός έχει ανάγκη να είναι πληροφορημένος με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να επιλέγει με ξεκάθαρη κρίση. Η επιβεβαίωση του ότι η δυνατότητα της επιλογής είναι κάτι το θετικό είναι ένα ζήτημα, αλλά αν το περιβάλλον είναι “ζυμωμένο” με ψέματα, κατά ποια έννοια μπορεί να λειτουργήσει μια κάποια επιλογή; Εκτός αυτού αν το F.D.A. (Οργανισμός Η.Π.Α. ελέγχου τροφίμων και φαρμάκων) διοικείτο από τίμια άτομα, αυτά τα εμβόλια δεν θα έπαιρναν άδεια. Θάπρεπε να περνούν από εξονυχιστικούς ελέγχους και αναλύσεις.

ΕΡ.: Μερικοί ιστορικοί της Ιατρικής υποστηρίζουν ότι η γενική κάμψη των ασθενειών δεν καθορίστηκε από τα εμβόλια.

ΑΠ.: Το γνωρίζω. Αγνόησα για πολύ καιρό την εργασία τους.

ΕΡ.: Για ποιο λόγο;

ΑΠ.: Γιατί φοβόμουν αυτό που θα ανακάλυπτα. Εργαζόμουν στον τομέα της επεξεργασίας των εμβολίων και τα μέσα ύπαρξής μου εξαρτώταν από την διατήρηση αυτής της εργασίας.

ΕΡ.: Και μετά;

ΑΠ.: Έκανα έρευνες για λογαριασμό μου.

ΕΡ.: Σε ποια συμπεράσματα φτάσατε;

ΑΠ.; Η γενική κάμψη των ασθενειών καθορίστηκε από τις καλύτερες συνθήκες ζωής.

ΕΡ.: Ποιες;

ΑΠ.: Πιο καθαρό νερό. Συστήματα αποχέτευσης ικανοποιητικά. Διατροφή. Τρόφιμα πιο φρέσκα. Ελάττωση της μιζέριας. Τα μικρόβια μπορεί να βρίσκονται οπουδήποτε, αλλά αν είμαστε υγιείς οι ασθένειες δε εμφανίζονται έτσι εύκολα.

ΕΡ.: Πώς αισθανθήκατε στο τέλος της έρευνάς σας.

ΑΠ.: Στο έλεος της απόγνωσης. Αντιλήφθηκα ότι εργαζόμουν σε ένα τομέα βασισμένο σε ένα σωρό ψέματα.

ΕΡ.: Μερικά εμβόλια είναι περισσότερο επικίνδυνα από άλλα;

ΑΠ.: Ακριβώς. Παράδειγμα τα τριπλά εμβόλια D.P.T. (Διφθερίτιδα, Κοκίτης, τέτανος) και M.M.R. (Ιλαρά, Παρωτίτιδα, Ερυθρά). Πέραν τούτων μερικές παρτίδες ενός εμβολίου μπορεί να είναι πιο επικίνδυνες από άλλες παρτίδες του ίδιου εμβολίου. Όσο με αφορά, όλα τα εμβόλια είναι επικίνδυνα.

ΕΡ.: Για ποιο λόγο;

ΑΠ.: Για διάφορους λόγους. Τα εμβόλια εμπλέκουν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα σε μια διαδικασία που τείνει να θέσει σε κίνδυνο την ίδια την ανοσία. Το γεγονός είναι ότι μπορεί να προκαλέσουν την ασθένεια την οποία υποτίθεται ότι τα ίδια προλαμβάνουν.

ΕΡ.: Γιατί μας κατακλύζουν με στατιστικές που φαίνεται να αποδεικνύουν ότι τα εμβόλια έχουν τεράστια επιτυχία στο ξερίζωμα της ασθένειας;

ΑΠ.: Γιατί; Για να δώσουν την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα εμβόλια είναι χρήσιμα. Αν ένα εμβόλιο παύει τα ορατά συμπτώματα μιας ασθένειας όπως η ιλαρά, όλοι υποθέτουν ότι το εμβόλιο είναι μια επιτυχία. Παρ' όλα αυτά και πέρα από τα φαινόμενα, το εμβόλιο μπορεί να βλάψει το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα. Και όταν προκαλεί άλλες ασθένειες -ας πούμε μηνιγγίτιδα- αυτό το γεγονός αποκρύπτεται, γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι το εμβόλιο μπορεί να κάνει ένα τέτοιο πράγμα. Η σύνδεση παραβλέπεται.


ΕΡ.: Λέγεται ότι το εμβόλιο ενάντια στην ευλογιά ξερίζωσε αυτή την ασθένεια από την Αγγλία.

ΑΠ.: Ναι. Αλλά όταν εξετάζονται οι διαθέσιμες στατιστικές η εικόνα που προκύπτει είναι διαφορετική.

ΕΡ.: Κατά ποια έννοια;

ΑΠ.: Στο παρελθόν, σε κάποιες αγγλικές πόλεις, κάτοικοι που δεν εμβολιάσθηκαν δεν προσβλήθηκαν από ευλογιά. Σε άλλες περιοχές άτομα που εμβολιάσθηκαν χτυπήθηκαν από μια επιδημία της ασθένειας. Ανάμεσα στα άλλα, η ευλογιά ήταν ήδη σε κάμψη πριν από την εισαγωγή των εμβολίων.

ΕΡ.: Δηλαδή λέτε ότι μας κατέκλυσαν με μια ψεύτικη ιστορία;

ΑΠ.: Ακριβώς. Πρόκειται για μια ιστορία που εφευρέθηκε για να πείσουν τον κόσμο ότι τα εμβόλια είναι αμεταβλήτως ασφαλή και αποτελεσματικά.


ΜΟΛΥΝΣΗ ΑΠΟ ΕΜΒΟΛΙΑ
ΕΡ.: Έχετε εργαστεί σε εργαστήρια στα οποία οι κανόνες καθαριότητας είναι πρωταρχικής σπουδαιότητας.

ΑΠ.: Το κοινό είναι πεπεισμένο ότι αυτά τα εργαστήρια, αυτές οι μονάδες παραγωγής, ότι είναι τα πλέον ασηπτικά μέρη στον κόσμο. Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η μόλυνση συμβαίνει συνεχώς και μέσα στα εμβόλια εισάγονται υπολείμματα κάθε είδους.

ΕΡ.: Για παράδειγμα, ο ιός του πιθήκου στο εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας

ΑΠ.: Ε, ναι. Πράγματι συνέβη. Αλλά δεν αναφέρομαι σ' αυτό. Ο SV40 κατέληξε μέσα στο εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας γιατί αυτό το εμβόλιο παρασκευαζόταν χρησιμοποιώντας κύτταρα νεφρών του πιθήκου. Μιλάω για κάτι άλλο. Για τις πραγματικές συνθήκες του εργαστηρίου, για τα λάθη εκείνα που οφείλονται σε αμέλεια. Ο SV40, που στη συνέχεια εντοπίστηκε σε καρκινικούς όγκους -και αυτό είναι εκείνο που θα όριζα σαν διαρθρωτικό πρόβλημα- ήταν κάτι το αποδεκτό στην διαδικασία παραγωγής. Όταν χρησιμοποιούνται νεφρά πιθήκου, ανοίγονται διάπλατα οι πόρτες εισόδου σε παθογόνα μικρόβια των οποίων η παρουσία σ' εκείνα τα νεφρά δεν είναι γνωστή.

ΕΡ.: Σύμφωνοι, ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο αυτόν τον διαχωρισμό μεταξύ των διαφόρων τύπων μολυσματικών παραγόντων. Στην μακρά περίοδο εργασίας σας με τα εμβόλια, ποιους μολυσματικούς παράγοντες εντοπίσατε;

ΑΠ.: Καλώς. Θα σας δώσω κάποια παραδείγματα από αυτά που συνέβησαν κάποτε σ' εμένα τον ίδιο, καθώς επίσης και εκείνα που συνέβησαν σε κάποιους συναδέλφους μου. Να ένας κατάλογος από αυτά:

Στο εμβόλιο Rimavex για την ιλαρά, εντοπίσαμε την παρουσία διαφόρων ιών πουλερικών. Στο εμβόλιο για την πολιομυελίτιδα την παρουσία ακανθαμοιβάδας (acanthamoeba), μιας αμοιβάδας που λέγεται ότι “τρώει τον εγκέφαλο”, καθώς και τον κυτομεγαλοϊό του πιθήκου. Τον ιό αφθώδη του πιθήκου, στο εμβόλιο rotavirus. Ιούς καρκίνου των πουλερικών, στο εμβόλιο MMR. Διάφορους μικροοργανισμούς, στο εμβόλιο του άνθρακα. Εξακρίβωσα την παρουσία δυνητικά επικίνδυνων ενζύμων αναστολέων σε διάφορα εμβόλια. Ιούς από πάπιες, σκύλους και κουνέλια, στο εμβόλιο της ερυθράς. Ιός λεύκωσης των πουλερικών, στο αντιγριπικό εμβόλιο. Ιός πανώλης στο εμβόλιο MMR.

ΕΡ.: Πείτε μου αν κατάλαβα καλά. Πρόκειται για μολυσματικούς παράγοντες που δεν ανήκουν στα εμβόλια;

ΑΠ.: Ακριβώς. Και αν προσπαθήσει κανείς να υπολογίσει ποιες βλάβες μπορούν να προκαλέσουν αυτοί οι μολυσματικοί παράγοντες, ε..., στην πραγματικότητα, δεν το γνωρίζουμε, γιατί έχουν γίνει ελάχιστοι έλεγχοι ή απολύτως κανείς. Όπως στη ρουλέτα, διατρέχουμε κινδύνους. Εκτός απ' αυτό ο κόσμος δεν ξέρει ότι μερικά εμβόλια αντι-πόλιο, αντι-αδενοϊού, αντι-ερυθράς, αντι-ηπατίτιδας Α και αντι-ιλαράς κατασκευάστηκαν με ανθρώπινο εμβρυϊκό ιστό προερχόμενο από εκτρώσεις.

Κατά καιρούς έτυχε να βρω σε αυτά τα εμβόλια, αυτά που πίστευα ότι ήταν βακτηριακά τμήματα και ιοί πολιομυελίτιδας, και τα οποία κάλλιστα μπορεί να προήλθαν από τον εμβρυϊκό ιστό. Όταν ερευνάς για μολυσματικούς παράγοντες στα εμβόλια, είναι δυνατόν να συναντήσεις υλικό που πραγματικά σε φέρνει σε αμηχανία.

Ξέρεις ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, αλλά δεν ξέρεις επακριβώς τι είναι αυτό που έχεις μπροστά σου. Βρήκα πράγματα που πίστευα ότι ήταν μικρά κομμάτια από ανθρώπινη τρίχα, καθώς επίσης και ανθρώπινη βλέννα. Βρήκα αυτά που θα μπορούσε κανείς να τα ονομάσει “ξένες πρωτεΐνες” και αυτό θα μπορούσε να σημαίνει σχεδόν οτιδήποτε. Θα μπορούσε να σημαίνει πρωτεΐνη προερχόμενη από ιούς.

ΕΡ.: Τα καμπανάκια του συναγερμού μας κατακλύζουν.

ΑΠ.: Πώς νομίζετε ότι αισθάνθηκα; Θυμηθείτε ότι αυτό το υλικό χύνεται στο αίμα χωρίς να περάσει διαμέσου μιας κάποιας από τις φυσικές ανοσολογικές άμυνες του οργανισμού.

ΕΡ.: Ποια αποδοχή είχαν οι αποκαλύψεις σας;

ΑΠ.: Βασικά ήταν του τύπου, “Μη δίνεις σημασία, δεν μπορεί να γίνει τίποτε”. Στην παρασκευή των εμβολίων χρησιμοποιούνται διάφοροι ιστοί ζώων και εδώ είναι που υπεισέρχεται αυτό το είδος της επιμόλυνσης. Φυσικά δεν αναφέρω καθόλου τις στάνταρ χημικές ουσίες, όπως φορμαλδεΰδη, υδράργυρο, και αλουμίνιο που κατακυρωμένα τοποθετούνται στα εμβόλια (ως συντηρητικά).

ΕΡ.: Αυτές οι πληροφορίες είναι εξαιρετικά εκπληκτικές.

ΑΠ.: Ναι, και αναφέρω μόνο μερικά από τα βιολογικά μολυσματικά. Ποιος ξέρει πόσα άλλα υπάρχουν, αλλά δεν τα βρίσκουμε γιατί δεν μας έρχεται στο μυαλό να τα ψάξουμε. Αν για να γίνει ένα εμβόλιο χρησιμοποιούμε ιστό από, ας πούμε κάποιο πτηνό, πόσα πιθανά μικρόβια μπορεί να έχει αυτός; Δεν έχουμε ιδέα. Δεν έχουμε ιδέα ποια θα μπορούσαν να είναι, ούτε ποια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσουν στον ανθρώπινο οργανισμό.





ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

ΕΡ.: Εκτός από το θέμα της καθαριότητας;

ΑΠ.: Έχουμε να κάνουμε με την εσφαλμένη βασική θεώρηση, σχετικά με τα εμβόλια: ότι ερεθίζουν με κάποιο πολύπλοκο τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα, για να δημιουργήσουν τους όρους για την ανοσία από την ασθένεια. Αυτό όμως είναι μια εσφαλμένη θεώρηση. Δεν λειτουργεί έτσι. Υποτίθεται ότι το εμβόλιο “δημιουργεί” αντισώματα τα οποία, έμμεσα, προσφέρουν προστασία απέναντι στην ασθένεια. Πάντως, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ ευρύτερο και εμπλέκεται πολύ περισσότερο από τα αντισώματα και τα κύτταρα “δολοφόνους” που συνδέονται με αυτά.

ΕΡ.: Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι.....;

ΑΠ.: Ναι, πραγματικά ολόκληρος ο οργανισμός. Συν το νοητικό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι όλος ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μέσα σε μια επιδημία είναι δυνατόν να βρεθούν άτομα που παραμένουν υγιή.

ΕΡ.: Ώστε, το σημαντικό είναι το γενικό επίπεδο της υγείας.

ΑΠ.: Περισσότερο από σημαντικό. Ζωτικό.

ΕΡ.: Με ποιο τρόπο διαστρεβλώνονται οι σχετικές με τα εμβόλια στατιστικές;

ΑΠ.: Με πολλούς τρόπους. Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι 25 άτομα στα οποία χορηγήθηκε το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, ασθενούν από ηπατίτιδα. Λοιπόν, η ηπατίτιδα Β είναι μια ασθένεια του συκωτιού. Όμως υπάρχουν πολλές καταστάσεις που μπορεί να θεωρηθούν ασθένειες του συκωτιού. Είναι δυνατόν να αλλάξει η διάγνωση. Αν αυτό συμβεί, στην ουσία αποκρύπτεται η βασική αιτία του προβλήματος.

ΕΡ.: Αυτό συμβαίνει;

ΑΠ.: Συνεχώς. Αυτό πρέπει να συμβαίνει, αν οι γιατροί προϋποθέτουν αυτομάτως ότι όσοι εμβολιάζονται, δεν αποκτούν την ασθένεια από την οποία υποτίθεται ότι προστατεύθηκαν. Και αυτό είναι ακριβώς εκείνο που οι γιατροί υποθέτουν. Βλέπετε πρόκειται για ένα κυκλικό συλλογισμό, ένα κλειστό κύκλωμα που δεν επιδέχεται σφάλματα. Αν ένα άτομο που εμβολιάζεται εναντίον της ηπατίτιδας αποκτά την ίδια την ηπατίτιδα ή κάποια άλλη ασθένεια, η αυτόματη υπόθεση είναι ότι αυτό δεν έχει τίποτα να κάνει με το εμβόλιο.

ΕΡ.: Στα χρόνια κατά τα οποία εργαζόσασταν στον κλάδο των εμβολίων πόσους γιατρούς συναντήσατε που να είχαν αποδεχθεί ότι τα εμβόλια αποτελούσαν πρόβλημα;

ΑΠ.: Κανέναν. Κάποιοι ερευνητές που εργαζόταν σε φαρμακευτικές εταιρείες έθεταν στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους σε αμφισβήτηση αυτό που κάνανε. Αλλά ποτέ δεν το εξέφραζαν δημοσίως, ούτε και μέσα στις εταιρείες τους.

ΕΡ.: Ποιο υπήρξε για σας το αποφασιστικό σημείο καμπής;

ΑΠ.: Είχα ένα φίλο του οποίου ο γιος πέθανε μετά από έναν εμβολιασμό με DPT.

ΕΡ.: Κάνατε έρευνες πάνω σ' αυτό;

ΑΠ.: Ναι, ανεπίσημα. Ανακάλυψα ότι πριν από τον εμβολιασμό το παιδί ήταν απολύτως υγιές. Ο θάνατός του δεν είχε απολύτως καμιά αιτιολογία εκτός του εμβολιασμού. Αυτό ξεκίνησε τις πρώτες μου αμφιβολίες. Φυσικά επιθυμούσα να πιστεύω ότι το παιδί είχε λάβει ένα ελαττωματικό εμβόλιο από μια ελαττωματική παρτίδα όμως, εξετάζοντας περισσότερο σε βάθος το θέμα, ανακάλυψα ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα δεν τίθεντο με αυτούς τους όρους. Συνέχισα να ερευνώ μέχρι να ανακαλύψω ότι, σε αντίθεση με αυτό που σκεφτόμουν, τα εμβόλια δεν ελέγχονται με επιστημονικό τρόπο.

ΕΡ.: Τι θέλετε να πείτε;

ΑΠ.: Για παράδειγμα, καμία κατάλληλη μακροπρόθεσμη μελέτη δεν γίνεται για οποιαδήποτε εμβόλιο χρησιμοποιώντας μια ομάδας ελέγχου. Μέρος αυτού που θέλω να πω είναι ότι δεν γίνεται καμία σωστή και βαθιά παρακολούθηση, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν, κατά τη διάρκεια του χρόνου, διάφορα συμπτώματα και σοβαρά προβλήματα που δεν εμπίπτουν στο φάσμα της ασθένειας για την οποία το άτομο ήταν εμβολιασμένο. Πάλι, γίνεται η υπόθεση ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν προβλήματα. Έτσι, γιατί θα έπρεπε να γίνει έλεγχος; Συν τοις άλλοις, μια αντίδραση εμβολίου καθορίζεται έτσι ώστε όλες οι κακές αντιδράσεις λέγεται ότι εμφανίζονται αμέσως μετά την εκτέλεση του εμβολίου. Όμως αυτό δεν έχει κανένα νόημα.

ΕΡ.: Γιατί δεν έχει νόημα;

ΑΠ.: Επειδή το εμβόλιο δρα προφανώς στο σώμα για μια μακρά χρονική περίοδο αφότου γίνεται. Μια αντίδραση μπορεί να συμβεί βαθμιαία. Η επιδείνωση μπορεί να συμβεί βαθμιαία. Κατά τη διάρκεια του χρόνου μπορεί να αναπτυχθούν νευρολογικά προβλήματα. Δημιουργούνται σε διάφορες συνθήκες, ακόμη και σύμφωνα με τις συμβατικές αναλύσεις. Τότε λοιπόν γιατί δεν θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και με τα εμβόλια; Εάν η χημική δηλητηρίαση μπορεί να συμβεί βαθμιαία, γιατί δεν θα μπορούσε ότι να συμβεί αυτό ακριβώς και με ένα εμβόλιο που περιέχει υδράργυρο;

ΕΡ.: Και αυτό είναι που ανακαλύψατε;

ΑΠ.: Ναι. Έχουμε να κάνουμε με συσχετισμούς τις περισσότερες φορές. Οι συσχετισμοί δεν είναι τέλειοι. Αλλά εάν έχετε 500 γονείς των οποίων παιδιά έχουν υποστεί νευρολογική ζημία κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ενός έτους μετά από την λήψη ενός εμβολίου, αυτό θάπρεπε να είναι επαρκές για να προκαλέσει μια έρευνα σε βάθος.

ΕΡ.: Έχει γίνει αυτό;

ΑΠ.: Ποτέ. Αυτό μας λέει αμέσως, κάτι συγκεκριμένο.

ΕΡ.: Δηλαδή τι...;

ΑΠ.: Οι άνθρωποι που κάνουν την έρευνα δεν ενδιαφέρονται πραγματικά να εξετάσουν τα γεγονότα. Υποθέτουν ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή. Έτσι, όταν ερευνούν, πάντοτε απαλλάσσουν τα εμβόλια. Λένε, "αυτό το εμβόλιο είναι ασφαλές". Αλλά επάνω σε τι βασίζουν αυτήν τους την κρίση; Την βασίζουν επάνω σε ορισμούς και ιδέες που αποκλείουν αυτομάτως την καταδίκη του ίδιου του εμβολίου.

ΕΡ.: Υπάρχουν πολυάριθμες περιπτώσεις όπου μια εκστρατεία εμβολίων έχει αποτύχει, όπου οι άνθρωποι έχουν προσβληθεί από την ασθένεια ενάντια στην οποία ήταν εμβολιασμένοι.

ΑΠ.: Ναι, υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Και εκεί τα στοιχεία απλώς αγνοούνται. Απορρίπτονται. Οι εμπειρογνώμονες λένε, εάν πουν κάτι, ότι αυτό που συνέβη είναι ακριβώς ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά συνολικά το εμβόλιο έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλές. Αν όμως προστεθούν όλες οι εκστρατείες εμβολιασμού στις οποίες εμφανίσθηκαν ζημιές και ασθένειες, γίνεται αντιληπτό ότι δεν πρόκειται καθόλου για μεμονωμένα περιστατικά.


ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
ΕΡ.: Συζητήσατε ποτέ αυτά για τα οποία μιλάμε εδώ με τους συναδέλφους σας όταν εργαζόσαστε ακόμα στον κλάδο των εμβολίων;

ΑΠ.: Ναι.

ΕΡ.: Και τι συνέβη;

ΑΠ.: Αρκετές φορές μου ειπώθηκε να κάτσω ήσυχα. Κατέστη σαφές ότι θα έπρεπε να επιστρέψω στην εργασία μου και να ξεχάσω τις ανησυχίες μου. Σε μερικές περιπτώσεις αντιμετώπισα φόβο. Οι συνάδελφοι προσπάθησαν να με αποφύγουν. Αισθάνθηκαν ότι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "ένοχοι λόγω συναναστροφής". Εν γένει, εν τούτοις, συμπεριφέρθηκα όπως έπρεπε.
Σιγουρεύτηκα ότι δεν δημιούργησα προβλήματα στον εαυτό μου.

ΕΡ.: Εάν τα εμβόλια πραγματικά βλάπτουν, γιατί χορηγούνται;

ΑΠ.: Καταρχήν, δεν υπάρχει κανένα "εάν". Βλάπτουν. Η υπόθεση περιπλέκεται τότε, όταν πρόκειται να αποφασίσουμε εάν βλάπτουν εκείνους τους ανθρώπους που φαίνονται να μην παρουσιάζουν καμία ζημιά. Κατόπιν έχουμε να κάνουμε με το είδος έρευνας που πρέπει να γίνει, αλλά δεν γίνεται καθόλου.

Οι ερευνητές πρέπει να ανακαλύψουν ένα είδος χάρτη, ή διάγραμμα ροής, το οποίο να παρουσιάζει με ακρίβεια τι κάνουν στο σώμα τα εμβόλια από τη στιγμή που εισάγονται σ' αυτό. Αυτή η έρευνα δεν έχει γίνει. Όσον αφορά το γιατί χορηγούνται, θα μπορούσαμε να καθίσουμε εδώ για δύο ημέρες και να συζητάμε τους λόγους.

Όπως έχετε πει πολλές φορές και ο ίδιος, οι άνθρωποι έχουν διάφορα κίνητρα, ανάλογα με τα διάφορα στρώματα του συστήματος: χρήματα, φόβο μήπως χάσουν την εργασία τους, επιθυμία να κερδίσουν την εύνοια των ανωτέρων τους, κύρος, αναγνώριση, προώθηση, παρεξηγημένο ιδεαλισμό, συνήθεια να μην θέτουν ερωτήματα και πάει λέγοντας...

ΕΡ.: Η οργή που ξέσπασε για το εμβόλιο ενάντια στην ηπατίτιδας Β φαίνεται ότι είναι ένας καλός δρόμος να ακολουθηθεί.

ΑΠ.: Ναι, θεωρώ ότι έτσι είναι. Το να λέγεται ότι τα μωρά πρέπει να κάνουν το εμβόλιο και έπειτα, στην επόμενη αναπνοή, να παραδέχονται ότι ένα πρόσωπο κολλάει την ηπατίτιδα Β μέσα από τις σεξουαλικές επαφές και τις κοινή χρήση συριγγών είναι μια γελοία παράθεση.

Οι ιατρικές αρχές προσπαθούν να καλυφθούν δηλώνοντας ότι κάθε έτος στις ΗΠΑ 20.000 παιδιά κολλάνε ηπατίτιδα Β από "άγνωστες αιτίες", και ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε μωρό πρέπει να εμβολιάζεται. Αμφισβητώ εκείνο το 20.000 περιπτώσεις και τις αποκαλούμενες μελέτες που το υποστηρίζουν.

ΕΡ.: Ο Andrew Wakefield, ο Βρετανός γιατρός που ανακάλυψε τη σύνδεση ανάμεσα στο εμβόλιο MMR (ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά) και τον αυτισμό, απολύθηκε προσφάτως από την εργασία του σε ένα νοσοκομείο του Λονδίνου.

Α: Ναι. Ο Wakefield προσέφερε μια μεγάλη υπηρεσία. Οι συσχετισμοί του ανάμεσα στο εμβόλιο και τον αυτισμό είναι εκπληκτικοί...

ΕΡ.: Ξέρω ότι μια προσωπικότητα του Hollywood, που δηλώνει δημόσια ότι δεν θα κάνει εμβόλιο, διαπράττει αυτοκτονία σταδιοδρομίας.

ΑΠ.: Το Hollywood συνδέεται πανίσχυρα με το ιατρικό καρτέλ. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι, αλλά ένας από αυτούς είναι απλώς ότι ένας ηθοποιός που είναι διάσημος μπορεί να κάνει μια τεράστια διαφήμιση όταν δηλώνει κάτι. Το 1992, ήμουν παρών στις εκδηλώσεις σας ενάντια στο FDA στο κέντρο της πόλης του Λος Άντζελες. Ένας ή δύο ηθοποιοί μίλησαν ενάντια στο FDA. Από εκείνο το επεισόδιο και μετά ήταν δύσκολο να βρεθεί ένας ηθοποιός που να έχει εκδηλωθεί με κάποιο τρόπο δημόσια ενάντια στο ιατρικό καρτέλ.

ΕΡ.: Μέσα στο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (N.I.H.) ποια είναι η διάθεση, ποιο είναι το βασικό νοητικό πλαίσιο;

ΑΠ.: Οι άνθρωποι ανταγωνίζονται για τα χρήματα που δίνονται για την έρευνα. Το τελευταίο πράγμα που σκέφτονται είναι το να προκαλέσουν το κατεστημένο. Είναι ήδη μπλεγμένοι σε έναν εσωτερικό πόλεμο για εκείνα τα χρήματα. Δεν χρειάζονται περισσότερα προβλήματα.

Αυτό είναι ένα πολύ καλά μονωμένο σύστημα. Εξαρτάται από την ιδέα ότι, σε γενικές γραμμές, η σύγχρονη ιατρική είναι πολύ επιτυχής σε κάθε μέτωπο. Το να παραδεχθούν ότι υπάρχουν προβλήματα σε οποιοδήποτε τομέα του συστήματος, θα δημιουργούσε αμφιβολίες για ολόκληρη την επιχείρηση.

Θα μπορούσε επομένως να υποστηρίξει κάποιος ότι το N.I.H. είναι το τελευταίο μέρος μέσα στο οποίο θα μπορούσαν να οργανωθούν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Αλλά δίχως άλλο, η αλήθεια είναι ακριβώς το αντίθετο. Αν 5000 άτομα έφθαναν εκεί ζητώντας λογαριασμό πάνω στα πραγματικά πλεονεκτήματα του συστήματος έρευνας, ζητώντας να μάθουν τι πραγματικά οφέλη αποκόμισε το κοινό από τα δισεκατομμύρια “πεταμένα” δολάρια που κατέληξαν σ' εκείνο το Ινστιτούτο, ε! τότε, ίσως άρχιζε κάτι.

Κάποια σπίθα θα ξεπεταγόταν. Με περισσότερες διαδηλώσεις, θα μπορούσαν να υπάρξουν κάθε είδους επιπτώσεις. Οι ερευνητές, κάποιοι από αυτούς, θα μπορούσαν να αρχίσουν να διαρρέουν πληροφορίες.

ΕΡ.: Να μια καλή ιδέα.

ΑΠ.: Άνθρωποι με κουστούμι, στημένοι τόσο κοντά στα κτίρια όσο θα επέτρεπε η αστυνομία. Άνθρωποι με κουστούμια του γραφείου, με αθλητικές φόρμες, μητέρες και παιδιά. Άνθρωποι ευκατάστατοι και φτωχοί άνθρωποι. Άνθρωποι κάθε είδους.

ΕΡ.: Τι να πούμε για την συνδυασμένη καταστρεπτική δύναμη διάφορων εμβολίων που χορηγούνται στα μωρά στις μέρες μας;

Α: Πρόκειται για μια παρωδία και για έγκλημα. Δεν έχει γίνει καμία πραγματική σε βάθος μελέτη πάνω σ' αυτό το θέμα. Για μια ακόμη φορά, γίνεται η υπόθεση ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή, και επομένως οσαδήποτε εμβόλια δίνονται μαζί είναι επίσης ασφαλή. Αλλά η αλήθεια είναι, ότι τα εμβόλια δεν είναι ασφαλή. Επομένως η δυνατότητα ζημίας αυξάνεται όταν χορηγούνται πολλά σε μικρό χρονικό διάστημα.
ΕΡ.: Μετά έχουμε την εποχή της φθινοπωρινής γρίπης.

ΑΠ: Ναι. Λες και μόνο το φθινόπωρο τα μικρόβια αυτά ταξιδεύουν από την Ασία στις ΗΠΑ. Το κοινό αποδέχεται αυτή την υπόθεση. Εάν τους συμβεί τον Απρίλιο, είναι ένα άσχημο κρυολόγημα. Εάν τους συμβεί τον Οκτώβριο, είναι η γρίπη.

ΕΡ.: Λυπάστε που απασχοληθήκατε όλα εκείνα τα χρόνια στον κλάδο των εμβολίων;

Α: Ναι. Αλλά μετά από αυτήν εδώ την συνέντευξη, η πίκρα ελαττώνεται. Και εργάζομαι με άλλους τρόπους. Δίνω πληροφορίες σε ορισμένους ανθρώπους όταν θεωρώ ότι αυτοί θα τις χρησιμοποιήσουν με σωστό τρόπο.


Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΜΒΟΛΙΩΝ

ΕΡ.: Τι θα θέλατε να κατανοήσει ο κόσμος;

ΑΠ.: Ότι η υποχρέωση της απόδειξης, ώστε να καθιερωθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, βαρύνει αυτούς που τα παρασκευάζουν και τους χορηγούν άδεια για δημόσια χρήση. Αυτό ακριβώς. Η υποχρέωση της απόδειξης δεν βαρύνει εσάς ή εμένα. Και για αυτήν την απόδειξη χρειάζονται καλά σχεδιασμένες, μακροπρόθεσμες μελέτες. Χρειάζεται εκτενής παρακολούθηση. Πρέπει να παρθούν συνεντεύξεις από μητέρες και να δοθεί προσοχή σε αυτά που οι μητέρες λένε για τα μωρά τους και τι συμβαίνει σ' αυτά μετά από τον εμβολιασμό. Χρειάζονται όλα αυτά τα πράγματα- πράγματα που αυτή την στιγμή απουσιάζουν.

ΕΡ.: Πράγματα που απουσιάζουν.

ΑΠ.: Ναι.

ΕΡ.: Για να αποφύγουμε οποιαδήποτε σύγχυση, θα επιθυμούσα να ξαναδούμε, ακόμα μια φορά, τα προβλήματα και τις ασθένειες που μπορεί να προκαλέσουν τα εμβόλια, και πώς αυτό συμβαίνει...

ΑΠ.: Βασικά μιλάμε για δύο πιθανές, επιβλαβείς εκβάσεις. Η μία είναι ότι, το άτομο αποκτά την ασθένεια από το εμβόλιο. Αποκτά δηλαδή την ασθένεια από την οποία το εμβόλιο υποτίθεται ότι το προστατεύει, γιατί κάποια εκδοχή της ασθένειας είναι παρούσα στο ίδιο το εμβόλιο μια και έτσι αυτό ξεκίνησε.

Η δεύτερη έκβαση είναι ότι, δεν αποκτά εκείνη την ασθένεια, αλλά σε κάποια χρονική στιγμή αργότερα, αναπτύσσει κάποια άλλη ασθένεια η οποία όμως προκαλείται από το εμβόλιο. Αυτή η άλλη ασθένεια θα μπορούσε να είναι ο αυτισμός-αυτό που ονομάζουν αυτισμό-ή θα μπορούσε να είναι κάποια άλλη ασθένεια όπως η μηνιγγίτιδα. Θα μπορούσε το άτομο να γίνει διανοητικά ανάπηρο.

ΕΡ.: Υπάρχει κάποιος τρόπος να συγκρίνουμε τη σχετική συχνότητα αυτών των διαφορετικών εκβάσεων;

ΑΠ.: 'Όχι. Επειδή η παρακολούθηση είναι ελλιπής. Μπορούμε μόνο να κάνουμε υποθέσεις. Εάν ρωτάτε, από έναν πληθυσμό εκατό χιλιάδες παιδιά που κάνουν ένα εμβόλιο ιλαράς, πόσα αναπτύσσουν την ιλαρά και πόσα αναπτύσσουν άλλα προβλήματα από το εμβόλιο, δεν υπάρχει καμία αξιόπιστη απάντηση. Αυτό λέω εγώ. Τα εμβόλια είναι δεισιδαιμονίες.

Και με τις δεισιδαιμονίες, δεν παίρνετε γεγονότα που να μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε. Παίρνετε μόνο ιστορίες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν ως σκοπό να επιβάλουν τη δεισιδαιμονία. Αλλά, από πολλές εκστρατείες εμβολίων μπορούμε να συναρμολογήσουμε ένα αφήγημα που αποκαλύπτει μερικά πολύ ενοχλητικά πράγματα.

Οι άνθρωποι έχουν βλαφθεί. Η ζημιά είναι πραγματική, και μπορεί να είναι βαθιά και μπορεί να σημαίνει θάνατο. Η ζημιά δεν περιορίζεται σε μερικές μόνο περιπτώσεις όπως έχουμε οδηγηθεί να πιστεύουμε. Στις ΗΠΑ, υπάρχουν ομάδες μητέρων που καταμαρτυρούν περιπτώσεις σχετικά με τον αυτισμό και τα εμβόλια της παιδικής ηλικίας. Γίνονται μπροστάρησες και μιλάνε σε συνεδριάσεις.

Προσπαθούν ουσιαστικά να συμπληρώσουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί από τους ερευνητές και τους γιατρούς που γυρίζουν τις πλάτες τους σε ολόκληρο το αυτό το θέμα.

ΕΡ.: Επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω το εξής. Εάν παίρναμε ένα παιδί, για παράδειγμα, στη Βοστόνη και το αναθρέφαμε αυτό το παιδί με καλή θρεπτική τροφή και γυμναζόταν κάθε ημέρα και αγαπιόταν από τους γονείς του και δεν έκανε το εμβόλιο ιλαράς. Ποια θα ήταν η κατάσταση της υγείας του σχετικά με το μέσο παιδί στη Βοστόνη που τρώει κακή τροφή και βλέπει πέντε ώρες την ημέρα τηλεόραση και κάνει το εμβόλιο ιλαράς;

ΑΠ.: Φυσικά υπεισέρχονται πολλοί σχετικοί παράγοντες, αλλά θα στοιχημάτιζα στην καλύτερη κατάσταση της υγείας για το πρώτο παιδί. Εάν αρρωστήσει από ιλαρά, εάν αρρωστήσει όταν είναι εννέα χρονών, οι πιθανότητες είναι αυτή θα είναι πολύ ελαφρύτερη από την ιλαρά που θα αναπτύξει το δεύτερο παιδί. Θα στοιχημάτιζα στο πρώτο παιδί κάθε φορά που θα υπήρχε θέμα αρρώστιας.

ΕΡ.: Για πόσο καιρό εργαστήκατε στον κλάδο των εμβολίων;

ΑΠ.: Επί μακρόν. Πάνω από μια δεκαετία.

ΕΡ.: Ξανακοιτάζοντας τώρα, μπορείτε να φέρετε στο μυαλό σας οποιοδήποτε καλό λόγο που να σας κάνει να πείτε ότι τα εμβόλια είναι επιτυχή;

Α: Όχι. Εάν είχα ένα παιδί τώρα, το τελευταίο πράγμα που θα επέτρεπα είναι ο εμβολιασμός. Θα άλλαζα πολιτεία αν χρειαζόταν. Θα άλλαζα το επώνυμο. Θα εξαφανιζόμουν. Με την οικογένειά μου. Δεν λέω ότι θα έφτανα σε αυτή την κατάσταση.

Υπάρχουν ωραίοι τρόποι να παραβλεφθεί το σύστημα, εάν ξέρετε πώς να ενεργήσετε. Υπάρχουν απαλλαγές που μπορείτε να δηλώσετε, σε κάθε πολιτεία, που βασίζονται σε θρησκευτικές ή/και φιλοσοφικές απόψεις. Αν παρ' όλα αυτά φτάναμε σε κρίσιμο σημείο, θα έφευγα.

ΕΡ.: Και όμως υπάρχουν παιδιά παντού τα οποία κάνουν τα εμβόλια και εμφανίζονται να είναι υγιή.

ΑΠ.: Η ενεργός λέξη είναι το "εμφανίζονται". Τι γίνεται με όλα τα παιδιά που δεν μπορούν να εστιάσουν στη μελέτη τους; Τι γίνεται με τα παιδιά που έχουν τα ξεσπάσματα κατά διαστήματα; Τι γίνεται με τα παιδιά που δεν κατέχουν σε ικανοποιητικό βαθμό όλες τις διανοητικές ικανότητές τους; Ξέρω ότι υπάρχουν πολλές αιτίες για αυτά τα πράγματα, αλλά τα εμβόλια είναι μια από αυτές τις αιτίες. Δεν θα έπαιρνα το ρίσκο.

Δεν βλέπω κανέναν λόγο για τον οποίο θα έπαιρνα το ρίσκο. Και ειλικρινά, δεν βλέπω κανέναν λόγο για να επιτρέψω στην κυβέρνηση για να έχει την τελευταία λέξη επί του θέματος. Η κυβερνητική ιατρική, σύμφωνα με την εμπειρία μου, επιδεικνύει συχνά μιααντίφαση στις απόψεις της. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Παίρνεις τη μια ή την άλλη άποψη, αλλά όχι και τις δύο μαζί.

ΕΡ.: Έτσι ερχόμαστε στο πεδίο των ίσων ευκαιριών.

ΑΠ.: Ναι. Επιτρέψτε σ' αυτούς που θέλουν τα εμβόλια να τα κάνουν. Επιτρέψτε σ' αυτούς που διαφωνούν να μην τα κάνουν. Αλλά, όπως είπα νωρίτερα, δεν υπάρχει κανένα πεδίο ίσων ευκαιριών εάν το πεδίο είναι γεμάτο με ψέματα. Και όταν έχουμε να κάνουμε με μωρά, είναι οι γονείς που λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις. Αυτοί οι γονείς χρειάζονται μια γερή δόση αλήθειας.

Τι γίνεται με το παιδί που είπα προηγουμένως το οποίο πέθανε από τον εμβόλιο DPT; Με βάση ποιες πληροφορίες ενέργησαν οι γονείς του; Μπορώ να σας πω ότι ήταν πληροφορίες βαριά επηρεασμένες. Δεν ήταν πραγματικές πληροφορίες.

ΕΡ.: Οι επαγγελματίες των δημοσίων σχέσεων στον ιατρικό τομέα, σε συντονισμό με τον Τύπο, φοβίζουν στον υπέρτατο βαθμό τους γονείς με τα τρομερά σενάρια για αυτό που θα συμβεί εάν τα παιδάκια του δεν κάνουν τα εμβόλια.

ΑΠ: Κάνουν να φαίνεται έγκλημα η άρνηση του εμβολίου. Την εξισώνουν με έλλειψη στοργής εκ μέρους των γονιών. Αυτό αντιμετωπίζεται μόνο με την καλύτερη πληροφόρηση. Είναι πάντα μια πρόκληση η αντίσταση απέναντι στις αρχές. Και μόνο εσείς μπορείτε να αποφασίσετε εάν θα το κάνετε. Είναι ευθύνη κάθε ατόμου να πάρει την απόφαση. Στο ιατρικό καρτέλ αρέσει αυτό το στοίχημα. Στοιχηματίζει ότι ο φόβος θα κερδίσει.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ο Jon Rappoport εργάστηκε ως ανεξάρτητος ερευνητής δημοσιογράφος για 20 χρόνια. Έχει εμφανιστεί ως φιλοξενούμενος σε πάνω από 200 προγράμματα ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, συμπεριλαμβανομένων των ABC's Nightline, PBS's Tony Brown's Journal and Hard Copy.

Τα τελευταία 10 χρόνια, ο Jon δρα κατά ένα μεγάλο μέρος μακριά από την επικρατούσα τάση. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 χρόνων, η ανεξάρτητη έρευνά του έχει καλύψει τη βαθιά πολιτική, τη συνωμοσία, την εναλλακτική υγεία, τον έλεγχο μυαλού, το ιατρικό καρτέλ, τη μελέτη των συμβόλων, και τις λύσεις στο πρόβλημα της κατάκτησης του πλανήτη από απόκρυφες ελίτ.

Το 1996, ο Jon άρχισε το μεγάλο μποϊκοτάρισμα ενάντια σε οκτώ εταιρείες κολοσσούς, τις: Monsanto, Dow, DuPont, Bayer, Hoechst, Rhône-Poulenc, Imperial Chemical Industries and Ciba-Geigy. Το μποϊκοτάρισμα συνεχίζει να λειτουργεί έως και σήμερα.

Πτυχιούχος του κολεγίου Amherst, της Μασαχουσέτης, με BA στη φιλοσοφία, 0 Jon είναι εξήντα τριών ετών και ζει με τη σύζυγό του, Δρα Laura Thompson, στο Σαν Ντιέγκο, της Καλιφορνίας.

Το άρθρο του Jon “Σχολική βία: Η σύνδεση της με τα ψυχοφάρμακα" εκδόθηκε στο περιοδικό NEXUS 6/05. Το βιβλίο του “Oklahoma City Bombing” παρουσιάστηκε στο NEXUS 3/02.

Μπορείτε να έρθετε σε επαφή με τον Jon Rappoport
με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στη διεύθυνση: rappoportjon@hotmail.com
ή μέσω του ιστοχώρου του στη διεύθυνση: http://www.nomorefakenews.com.


Η μετάφραση έγινε από την ιταλική έκδοση του περιοδικού NEW TIME NEXUS No 63 ΑΥΓ.-ΣΕΠΤ. 2006 από τον Γ. Παπαγεωργίου.

Πηγή: 1. http://mamalydia.wordpress.com/2008/04/18/vaccine2/
          2. http://www.nexusmagazine.com/index.p...oc_view&gid=87

 Το βρήκαμε : http://yogamamagr.blogspot.com