Υποπτο το νέο εμβόλιο Gardasil για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας

Το Gardasil, το νέο εμβόλιο του ιού των κονδυλωμάτων (HPV, Human papilloma virus) της Merck, που χορηγείται με ένδειξη την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, προστέθηκε στο συνιστώμενο πρόγραμμα εμβολιασμών της Αμερικής στις 29 Ιουνίου 2006. Έως το τέλος του 2006, το Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίων (VAERS) του Αμερικάνικου Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), δέχτηκε 385 αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών για το Gardasil. Στο 66% των περιπτώσεων, δηλαδή σε 253 περιπτώσεις, χρειάσθηκε περαιτέρω διακομιδή σε ιατρείο ή νοσοκομείο. Σύμφωνα με τις αναφορές, 12 ασθενείς ηλικίας 13-23 ετών νοσηλεύθηκαν σε νοσοκομείο για διάστημα έως και 5 ημερών. Μερικά από τα συμπτώματα που αναφέρθηκαν, κατά σειρά συχνότητας, ήταν: Συγκοπή (55), ζάλη (41), πυρετός (41), εξάνθημα (33), παραισθησία και υπαισθησία (32), κνησμός (31), πονοκέφαλος (19), εμετός (16), μυαλγία (13), λεμφαδενοπάθεια (10), αρθραλγία (7), σύνδρομο Guillain-Barre (5).
Συγκοπή ονομάζεται η παροδική απώλεια της συνείδησης λόγω γενικευμένης εγκεφαλικής ισχαιμίας. Τα συγκοπτικά επεισόδια που συμβαίνουν μετά από εμβολιασμό θεωρούνται ακίνδυνα, όμως στην περίπτωση του Gardasil κάποια συνοδεύονταν και από άλλα νευρολογικά συμπτώματα ή τραυματισμούς λόγω πτώσης: Ένα κορίτσι δεκατεσσάρων ετών, αφού εμβολιάσθηκε και ο γιατρός βγήκε από την αίθουσα, έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε από τον πάγκο που καθόταν με αποτέλεσμα να τραυματισθεί στη μύτη. Ένα άλλο κορίτσι ίδιας ηλικίας παραπονέθηκε για έντονο πόνο στο σημείο της ένεσης, λιποθύμησε και έπεσε από το εξεταστικό κρεβάτι. Μετά από 10-15 δευτερόλεπτα επανάκτησε τις αισθήσεις του και εμφάνισε πονοκέφαλο, εμετό, διαταραχή όρασης και πρόβλημα ομιλίας. Τελικά κατέληξε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών. Επίσης ένα κορίτσι δεκατριών ετών, αφού εμβολιάσθηκε για HPV και ηπατίτιδα Α και βγήκε στο διάδρομο, λιποθύμησε και παρουσίασε τονικούς/κλονικούς σπασμούς για 15 δευτερόλεπτα. Δεν γνωρίζουμε εάν ο εμβολιασμός προκάλεσε στο κορίτσι αυτό μόνιμη νευρολογική βλάβη, πάντως τέτοιου είδους σπασμοί συνιστούν κρίσεις μείζονος επιληψίας (grand mal).
Η υπαισθησία και η παραισθησία είναι διαταραχές αισθητικότητας του δέρματος και σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελούν συμπτώματα σοβαρών παθήσεων.
Το σύνδρομο Guillain-Barre είναι μια σοβαρή αυτοάνοση βλάβη κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε τμήμα του περιφερικού νευρικού συστήματος. Εκδηλώνεται αρχικά με αδυναμία και μυρμήγκιασμα στα πόδια, που συχνά επεκτείνονται στα χέρια και στο πάνω μέρος του σώματος. Τα συμπτώματα μπορεί να ενταθούν και να επέλθει σχεδόν ολοκληρωτική παράλυση που εάν δεν αντιμετωπισθεί ο ασθενής κινδυνεύει να πεθάνει από παράλυση των αναπνευστικών μυών[1].
Οι παραπάνω πληροφορίες δημοσιεύθηκαν τον προηγούμενο μήνα από το Εθνικό Κέντρο Πληροφόρησης για τους Εμβολιασμούς της Αμερικής (NVIC)[2], κατόπιν επεξεργασίας των αναφορών του VAERS[3]. Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι μόνο το 1-4% των ιατρών αναφέρουν ανεπιθύμητες ενέργειες στο VAERS[4]. Δηλαδή ο πραγματικός αριθμός των περιστατικών μετά την χορήγηση του Gardasil μπορεί να ανέρχεται σε χιλιάδες.
To VAERS προειδοποιεί ότι για κάθε περιστατικό που αναφέρεται δεν έχει τεκμηριωθεί η συσχέτιση με το εμβόλιο, επομένως δεν αποκλείεται ένα ποσοστό συμπτώσεων. Πάντως τα περιστατικά αυτά αποτελούν ισχυρές προειδοποιητικές ενδείξεις, και η ορθή ιατρική πρακτική απαιτεί όταν χορηγείται ένα φάρμακο και εμφανίζεται μια αντίδραση, να συσχετίζεται το φάρμακο με την αντίδραση αυτή και να ερευνάται το θέμα από τους αρμόδιους φορείς, αλλοιώς μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο η δημόσια υγεία. Δυστυχώς, η πρόσφατη ιστορία της Merck έδειξε ότι οι φαρμακευτικές εταιρίες και ο FDA δεν ενεργούν με γνώμονα την προάσπιση της υγείας των πολιτών.
Τον Μάιο του 1999 ο FDA ενέκρινε το φάρμακο Vioxx (Rofecoxib) για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας. Το Vioxx σύντομα έγινε ένα από τα πρώτα φάρμακα σε πωλήσεις στον κόσμο. Το Νοέμβριο του 2000 μία συγκριτική μελέτη της Merck ονόματι VIGOR, έδειξε ότι η συστηματική λήψη της υψηλής δόσης του Vioxx πενταπλασίαζε τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου σε σχέση με το ανταγωνιστικό φάρμακο Νaproxen. Η Merck απέδωσε το αποτέλεσμα αυτό σε υποτιθέμενη καρδιοπροστατευτική δράση του Νaproxen και διαβεβαίωσε ότι το Vioxx ήταν ασφαλές. Το μόνο μέτρο που έλαβε ο FDA, και μάλιστα 18 ολόκληρους μήνες μετά την δημοσίευση της VIGOR, ήταν η αναγραφή της πιθανότητας εμφράγματος στο φύλλο οδηγιών του φαρμάκου. Νέα ενοχοποιητικά στοιχεία προέκυπταν εν τω μεταξύ για το Vioxx. Τελικά τον Σεπτέμβριο του 2004, όταν ο όγκος των στοιχείων αυτών έλαβε επικίνδυνες διαστάσεις, η Merck το απέσυρε από την κυκλοφορία οικειοθελώς για να σώσει τα προσχήματα. Δηλαδή η Merck και ο FDA εθελοτυφλούσαν επί χρόνια μπροστά σε έναν ορατό κίνδυνο και περίμεναν η κατάσταση να εξελιχθεί από μόνη της, ενώ θα μπορούσαν να είχαν λάβει μέτρα από το έτος 2000. Με αυτό τον τρόπο προκάλεσαν πολλές χιλιάδες εμφράγματα και θανάτους στον Αμερικάνικο λαό.
Έτσι περίπου μίλησε ενώπιον της Αμερικάνικης Γερουσίας ο Dr David Graham, υψηλά ιστάμενο στέλεχος του FDA, σε κατάθεσή του τον Νοέμβριο του 2004[5]. Την ίδια περίοδο, η Merck και ο FDA δέχθηκαν χείμαρρο κατηγοριών από επιστήμονες και ιατρικά περιοδικά σε όλο τον κόσμο. Ακολούθησαν χιλιάδες μηνύσεις κατά της εταιρίας από τις οικογένειες των θυμάτων. Μια χήρα μάλιστα πήρε 250 εκατομμύρια δολλάρια αποζημίωση. Σε συνέντευξη που έδωσε ο Dr Graham τον Αύγουστο του 2005[6] αποκάλυψε την διαφθορά μέσα στον FDA, ο οποίος έχει πελατειακή σχέση με τις φαρμακευτικές εταιρίες διότι χρηματοδοτείται κατά ένα μεγάλο μέρος από αυτές. Έτσι, δεν λειτουργεί σωστά ως θεσμός προάσπισης της δημόσιας υγείας, και εγκρίνει φάρμακα με ανεπαρκείς κλινικές δοκιμές. Ως αποτέλεσμα, οι πιθανές σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων αυτών εμφανίζονται κατά κανόνα αφού διοχετευθούν στην αγορά, αλλά και τότε ο FDA σπάνια επεμβαίνει και συνήθως αφήνει το θέμα στην κρίση των εταιριών. Βέβαια οι εταιρίες είναι εξ ορισμού απρόσωπες οντότητες που τοποθετούν πάνω απ' όλα τα συμφέροντά τους και όχι την ανθρώπινη υγεία. Στη συνέντευξή του ο Dr Graham εκτιμά ότι το Vioxx προκάλεσε 140000 εμφράγματα και 60000 θανάτους, και διαβεβαιώνει ότι παρά το σκάνδαλο αυτό τίποτα δεν άλλαξε στον μηχανισμό λειτουργίας του FDA. Δηλαδή οι πολυεθνικές συνεχίζουν ακάθεκτες το έργο τους και ο κόσμος παραμένει απροφύλακτος. Τα φάρμακα είναι σήμερα μία από τις κύριες αιτίες θανάτου στην Αμερική. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονισθεί ότι φάρμακα όπως το Vioxx εγκρίνονται και κυκλοφορούν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στις κλινικές δοκιμές τα πειραματικά φάρμακα συγκρίνονται με εικονικά φάρμακα (placebo) ως προς την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους. Στις δοκιμές του Gardasil, ο FDA επέτρεψε στην Merck να χρησιμοποιήσει σχεδόν αποκλειστικά ένα δραστικό placebo με αλουμίνιο[7], αντί για αδρανές placebo φυσιολογικού ορού. Μια τέτοια πρακτική μπορεί να δώσει ψευδώς καθησυχαστικά αποτελέσματα όσον αφορά την ασφάλεια ενός πειραματικού φαρμάκου. Το Gardasil περιέχει 225 mcg αλουμινίου. Τα άλατα αλουμινίου χρησιμοποιούνται στα εμβόλια ως ανοσοενισχυτικά χωρίς να έχει ελεγχθεί ποτέ η ασφάλειά τους σε κλινικές δοκιμές. Αυτό είναι απαράδεκτο διότι η τοξικότητα του αλουμινίου έχει αναγνωρισθεί εδώ και 100 χρόνια. Το αλουμίνιο είναι νευροτοξικό, εγκαθίσταται στον εγκέφαλο και έχει συσχετισθεί με την νόσο Alzheimer. Το Gardasil περιέχει και 35 mcg βορικού νατρίου, που είναι επίσης δηλητήριο και χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το Gardasil είναι γενετικώς παρασκευασμένο, αφού περιέχει πρωτεϊνες που παράγονται από ζυμομύκητα στον οποίο έχει ενσωματωθεί ένα γονίδιο (τμήμα DNA). Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να περιέχει ξένα κυτταρικά στοιχεία όπως ένζυμα και γονίδια, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν γενετικές αλλοιώσεις στο εμβολιασμένο άτομο, με πιθανή συνέπεια καρκίνο ή τερατογενέσεις. Η Merck παραδέχεται ότι ο κίνδυνος καρκινογένεσης και γονιδιακής βλάβης από το εμβόλιο δεν έχει εκτιμηθεί[7]. Με άλλα λόγια η Merck διεξάγει αυτή την στιγμή ένα μη ελεγχόμενο πείραμα σε διεθνές επίπεδο, χορηγώντας στα παιδιά σας ένα εμβόλιο για την πρόληψη του καρκίνου που δεν γνωρίζει πόσους καρκίνους θα προκαλέσει! Επί πλέον το πείραμα αυτό είναι πανάκριβο, αφού το πλήρες αρχικό σχήμα εμβολιασμού στοιχίζει περίπου 500 ευρώ. Τελικά, πόσα από τα κορίτσια που αντέδρασαν άσχημα στο εμβόλιο θα αναπτύξουν χρόνιες ανοσολογικές ή νευρολογικές βλάβες και πόσα θα αναπτύξουν καρκίνο ή γονιδιακές βλάβες στο μέλλον;

Αποτελεσματικότητα του εμβολίου

Σε αυτή την ενότητα παραθέτονται στοιχεία για τον ιό HPV, που δημοσιεύονται από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών της Αμερικής (CDC)[8] και από την Ευρωπαϊκή Κοινοπραξία για την εκπαίδευση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (ECCCE)[9]. Ο HPV είναι ένας σεξουαλικά μεταδιδόμενος ιός. Είναι τόσο διαδεδομένος, που η πλειονότητα των σεξουαλικά ενεργών ενηλίκων θα έχουν υποστεί μία τουλάχιστον HPV λοίμωξη κατά την διάρκεια της ζωής τους. Υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί τύποι του ιού. Κάποιοι από αυτούς, όπως ο 6 και ο 11, έχουν συσχετισθεί με την εμφάνιση κονδυλωμάτων. Κάποιοι άλλοι, όπως ο 16 και ο 18, έχουν συσχετισθεί με την εμφάνιση καρκίνων στα γεννητικά όργανα διότι είναι παρών σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων. Ο ιός HPV ανιχνεύεται σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και σπανιότερα σε καρκίνους του κόλπου και του αιδίου. Εντούτοις, η πλειοψηφία των HPV λοιμώξεων είναι παροδικές και ασυμπτωματικές. Το 90% περίπου των γυναικών εξουδετερώνουν τον ιό από μόνες τους μέσα σε δύο χρόνια από την αρχική λοίμωξη. Μόνο το 1% των σεξουαλικά ενεργών ενηλίκων εμφανίζουν κονδυλώματα σε κάποιο στάδιο της ζωής τους.
Όσον αφορά τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, σήμερα πιστεύεται ότι αρχίζει με μια HPV λοίμωξη που το σώμα δεν μπορεί να καταπολεμήσει. Στη συνέχεια, ο ιός προκαλεί κάποιες αλλαγές στα τραχηλικά κύτταρα. Στην αρχή οι αλλαγές αυτές δεν είναι σημαντικές αλλά με το πέρασμα του χρόνου μπορεί να χειροτερέψουν και σταδιακά να καταλήξουν σε καρκίνο. Είναι μια αργή διαδικασία, με τον καρκίνο να εμφανίζεται 10-15 χρόνια μετά την αρχική HPV λοίμωξη, αλλά μόνο εάν η λοίμωξη επιμένει σε όλη αυτή την χρονική διάρκεια. Το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί εν τω μεταξύ να εκμηδενίσει τον ιό, και οι αλλαγές των τραχηλικών κυττάρων να αντιστραφούν στο φυσιολογικό.
Οι λόγοι που μόνο κάποιες λοιμώξεις προχωρούν και προκαλούν καρκίνο, δεν διευκρινίζονται. Πάντως αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου διατρέχουν γυναίκες που καπνίζουν, κάνουν κακή διατροφή, έχουν ταυτόχρονα και άλλες λοιμώξεις όπως χλαμύδια, λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, και γενικά έχουν αδύνατο ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι αλλαγές των τραχηλικών κυττάρων ανιχνεύονται στην εξέταση Παπανικολάου. Ανάλογα με τον βαθμό ανωμαλίας που θα δείξει η εξέταση, η ασθενής μπορεί να θεραπευθεί ή απλά να παρακολουθείται. Τα προγράμματα προληπτικού ελέγχου και η έγκαιρη θεραπεία έχουν μειώσει δραματικά τα κρούσματα καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στις ανεπτυγμένες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες. Για παράδειγμα, το 2002 στηνΑμερική είχαμε 8.7 νέα περιστατικά ανά 100000 γυναίκες (12085 νέα περιστατικά). Από αυτές το 50% δεν είχαν κάνει ποτέ εξέταση Παπανικολάου και ένα επιπλέον 10% είχαν να εξετασθούν 5 χρόνια. Όμως, στις υπανάπτυκτες χώρες της Αφρικής και της Ασίας που το επίπεδο υγείας είναι χαμηλό και δεν υπάρχει πρόληψη, ο καρκίνος αυτός εξακολουθεί να είναι από τους πρώτους σε συχνότητα στον γυναικείο πληθυσμό.
Επίσης, με τον τακτικό γυναικολογικό έλεγχο προλαμβάνονται και πολλές περιπτώσεις καρκίνων του κόλπου και του αιδίου, νόσων που σήμερα σπανίζουν στον δυτικό κόσμο. Το 2002 στην Αμερική είχαμε μόλις 0.7 και 2.3 νέα περιστατικά ανά 100000 γυναίκες αντίστοιχα.
Τα συμπεράσματα λοιπόν που προκύπτουν είναι:

1. Ο ιός HPV είναι τόσο διαδεδομένος, που η HPV λοίμωξη μπορεί να θεωρηθεί μάλλον φυσική συνέπεια της σεξουαλικής δραστηριότητας παρά σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα. 2. Η πλειοψηφία των HPV λοιμώξεων υποχωρούν αυτόματα χωρίς κανένα σύμπτωμα. Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις καρκίνων στις οποίες δεν είναι παρών ο HPV. Όλα δείχνουν ότι εκτός από τον ιό υπάρχουν άλλοι πιο σημαντικοί παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση του καρκίνου. Αυτοί οι παράγοντες όμως δεν διερευνούνται. 3. Σήμερα τα κρούσματα καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στις ανεπτυγμένες χώρες είναι αναλογικά σπάνια λόγω των προγραμμάτων προληπτικού ελέγχου.

Η Merck λοιπόν κατασκεύασε ένα εμβόλιο, το Gardasil, που είναι σχεδιασμένο να προφυλάσσει από 4 τύπους του ιού HPV, τους 6, 11, 16 και 18. Οι τύποι 16 και 18 ανιχνεύονται στο 70% περίπου των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, και οι τύποι 6 και 11 ανιχνεύονται σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό περιπτώσεων κονδυλωμάτων. Κλινικές δοκιμές σε γυναίκες μή φορείς του ιού, έδειξαν σχεδόν 100% αποτελεσματικότητα στην πρόληψη προκαρκινικών αλλοιώσεων και κονδυλωμάτων, που προκαλούνται από τους τύπους του HPV που περιέχει το εμβόλιο. Για την μέγιστη λοιπόν αποτελεσματικότητα, συστήνεται ο εμβολιασμός να γίνεται στην ηλικία των 11-12 ετών, πρίν την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας, που τα κορίτσια δεν έχουν έρθει ακόμα σ' επαφή με τον ιό. Πάντως συστήνεται να εμβολιάζονται και γυναίκες έως 26 ετών.
Όμως τα αποτελέσματα του μαζικού εμβολιασμού στην πράξη είναι απρόβλεπτα διότι:

1. Το εμβόλιο δεν καλύπτει όλους τους επικίνδυνους τύπους του HPV. Ο μαζικός εμβολιασμός ενέχει τον κίνδυνο να επικρατήσουν οι τύποι του ιού που δεν υπάρχουν στο εμβόλιο, ή να δημιουργηθούν μεταλλαγμένα στελέχη των τύπων που μάχεται το εμβόλιο. 2. Το Gardasil δεν υποκαθιστά τα προγράμματα προληπτικού ελέγχου. Ο εμβολιασμός μπορεί να δώσει ψευδή αίσθηση ασφάλειας σε κάποιες γυναίκες, με αποτέλεσμα να παραλείπουν τον προληπτικό τους έλεγχο και να αυξηθούν έμμεσα τα κρούσματα καρκίνου. 3. Οι κλινικές δοκιμές της Merck διήρκησαν 2-4 χρόνια. Η εταιρία αναφέρει ότι δεν γνωρίζει για πόσα χρόνια παρέχει ανοσία το πλήρες αρχικό σχήμα εμβολιασμού[7]. 4. Πολλές γυναίκες εμβολιάζονται για τύπους του HPV των οποίων είναι ήδη φορείς. Ο HPV 16 για παράδειγμα, είναι από τους συχνότερους τύπους στον γυναικείο πληθυσμό[8]. Τα εμβόλια βέβαια δεν θεραπεύουν προϋπάρχουσες λοιμώξεις, μάλλον τις επιδεινώνουν. Περιστατικά HPV λοίμωξης, δυσπλασίας τραχήλου και κονδυλωμάτων μετά την χορήγηση του Gardasil έχουν ήδη αναφερθεί στο VAERS[2].

Συμπεράσματα για το Gardasil

Τις τελευταίες δεκαετίες ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας έχει φθίνουσα πορεία διότι υπάρχει ακίνδυνος και αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης. Ο μαζικός εμβολιασμός ως επιπλέον προληπτικό μέτρο είναι ένα επικίνδυνο πείραμα που δεν έχει βάσιμη ιατρική αιτιολογία. Ο κόσμος όχι μόνο δεν ενημερώνεται επαρκώς για τους κινδύνους του Gardasil, αλλά το εμβόλιο συχνά παρουσιάζεται ως το θαύμα της επιστήμης που θα σώσει τις γυναίκες από έναν απειλητικό καρκίνο. Η παραπληροφόρηση αυτή δημιουργεί στους πολίτες ένα πλέγμα συναισθημάτων που καθιστά την επιλογή του εμβολιασμού μονόδρομο. Όμως μόνο ο σωστά ενημερωμένος πολίτης μπορεί να κάνει ορθές επιλογές για θέματα που αφορούν την υγεία του ώστε να μην γίνεται έρμαιο οικονομικών και άλλων συμφερόντων. Ζούμε άραγε σε μια κοινωνία όπου η γνώση διακινείται ελεύθερα και όπου οι άνθρωποι έχουν πραγματικά την δυνατότητα να επιλέγουν;
Το μέλλον μας επιφυλάσσει και άλλες εκπλήξεις. Στο στάδιο των κλινικών δοκιμών βρίσκονται αυτή την στιγμή DNA εμβόλια αποτελούμενα από απλό κυκλικό DNA (πλασμίδιο), στο οποίο έχουν εισαχθεί το γονίδιο που κωδικοποιεί για το επιθυμητό αντιγόνο και ένας εκκινητής για την έκφραση του γονιδίου στα ευκαρυωτικά κύτταρα. Με άλλα λόγια ετοιμάζεται ένα πείραμα γενετικής με απρόβλεπτες συνέπειες, διότι αυτά τα εμβόλια θα τροποποιούν πλέον άμεσα το ανθρώπινο γενετικό υλικό. Οι επιστήμονες υγείας έχουμε υποχρέωση να είμαστε σε επαγρύπνιση και να τοποθετούμε το συμφέρον των ασθενών μας πάνω από κάθε άλλη σκοπιμότητα, διότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και το μέλλον της ανθρωπότητας αβέβαιο.
του Υφαντή Βασίλη, Φαρμακοποιού, vasifa@vivodinet.gr, Μάρτιος 2007

Δηλητήριαση από Υδράργυρο - Σφραγίσματα από αμάλγαμα

θηλαζω την μικρή μου εδώ και 4 μήνες απο τον καιρό τις εγκυμοσύνης ακομά, με έτρωγε το θέμα των σφραγισμάτων με αμάλγαμα που έχω (κοντά στα 5 χρόνια).
Πήγα λοιπόν σε ομοιοπαθητικό οδοντίατρο (βέβαια λόγω θήλασμου δεν μπορώ να κάνω την πανοραμίκη που μου ζήτησε) για να έχουμε μια πλήρη εικόνα άλλα η ενημέρωση που είχα με προσγείωσε απότομα!!!!

Διαβάστε το παρακάτω

Κίνδυνοι από τα οδοντικά σφραγίσματα με υδράργυρο
Για πάνω από 100 χρόνια τα σφραγίσματα των δοντιών από αμάλγαμα που περιέχει υδράργυρο χρησιμοποιούνται ευρύτατα. Θεωρούνται ως ασφαλή και ακίνδυνα κυρίως από διαβεβαιώσεις των γιατρών, παρά από ισχυρή πειραματική απόδειξη. Όμως με βάση τελευταίες έρευνες αυτή η σιγουριά καταρρέει και αποδεικνύεται ότι:

1) Ο υδράργυρος από τα σφραγίσματα διασπείρεται στους ιστούς. Αυτό έγινε καταφανές όταν το 1989 ο Lesrek J Halm και άλλος ερευνητές από το πανεπιστήμιο Calgary του Καναδά τοποθέτησαν σφραγίσματα με ραδιενεργό υδράργυρο ο οποίος ήταν εύκολο να επισημανθεί στους ιστούς. Από αυτήν αλλά και πολλές άλλες μετέπειτα έρευνες φάνηκε ότι ο υδράργυρος από τα αμαλγάματα, εκτός από τα διάφορα όργανα συσσωρεύεται και στον εγκέφαλο. Επειδή βρέθηκε ιδιαίτερα αυξημένος στον εγκέφαλο ασθενών με νόσο του Alzheimer είναι πιθανό νάχει κάποια σχέση μ' αυτήν την νόσο. Επίσης πιθανολογούνται και άλλες παθήσεις όπως η κατά πλάκας σκλήρυνση ή εγκεφαλιτιδική μυαλγία αλλεργίες και μυκητιάσεις. Εγιναν μελέτες όπου φάνηκε πως πάσχοντες από αυτές τις νόσους καλυτέρευαν πολύ μετά την πολύ προσεκτική εξαγωγή των σφραγισμάτων τους.

2) Ο υδράργυρος από τα οδοντικά αμαλγάματα επηρεάζει αρνητικά τα Τ-λεμφοκύπαρα και επομένως την πολύ σημαντική κυτταρική ανοσία. Αυτό έδειξαν οι μετρήσεις των Τ-λεμφοκυττάρων προ και μετά την εξαγωγή των σφραγισμάτων και η κατοπινή αύξηση ήταν της τάξεως του 30% έως και πολύ περισσότερο. Ίσως τα σφραγίσματα να παίζουν κάποιο ρόλο στην έκλυση αλλεργιών, αυτοάνοσων νόσων ακόμα και λευχαιμίας. Τα οδοντικά αμαλγάματα αρχίζουν να παίρνουν τον κατήφορο των άλλων ουσιών που αφού μεσουρανήσουν για ένα διάστημα μετά απορρίπτεται ο μύθος που από την ανάδειξη των βλαβερών τους συνεπειών. Όμως η απλή εξαγωγή των σφραγισμάτων δεν είναι μια εύκολη λύση. Είναι πολύ επικίνδυνη λόγω της μεγάλης διασποράς του υδράργυρου στον οργανισμό εκείνη την στιγμή της κοπής του μετάλλου. Χρειάζεται λοιπόν να ακολουθηθεί ένα συγκεκριμένο πολύ σχολαστικό πρωτόκολλο εργασίας για την εξαγωγή τους.


Η σημασία της αφαίρεσης των εμφράξεων αμαγάλματος πριν την αντιμετώπιση ασθενών με ομοιοπαθητική
Ο υδράργυρος είναι ένα βαρύ μέταλλο. Υπάρχει σε τρεις στοιχειακές μορφές, στην απλή και σε δύο μορφές ιόντων υδραργύρου. Σχηματίζει ανόργανες και οργανικές ενώσεις που διαφέρουν όσον αφορά στον μεταβολισμό και την τοξικότητα τους.

Οι ενώσεις του υδραργύρου έχουν συγγένεια με τις θειικές ομάδες. Η δέσμευση του υδράργυρου στις πρωτεΐνες των ένζυμων και στις μεμβράνες επηρεάζει την ενζυματική δραστηριότητα και τη λειτουργία των μεμβρανών. Μια τοξική επίδραση στις μεμβράνες μπορεί επίσης να οφείλεται στην οξειδωτική δράση του υδραργύρου. Το κεντρικό νευρικό σύστημα θεωρείται καθοριστικό όργανο μετά την έκθεση στις μεθυλικές οργανικές ενώσεις υδραργύρου και στους ατμούς στοιχειακού υδραργύρου. Τα νεφρά θεωρούνται το καθοριστικό όργανο μετά την έκθεση στις ανόργανες ενώσεις υδραργύρου.

Το συμβατικό οδοντιατρικό αμάλγαμα ή αμάλγαμα αργύρου είναι ένα κράμα στο οποίο ο μεταλλικός υδράργυρος αναμιγνύεται με μια σκόνη, που περιέχει κυρίως άργυρο (περίπου 35%) και κασσίτερο (περίπου 10%), αλλά περιέχει επίσης και μικρότερες ποσότητες χαλκού (1-6%) και ψευδαργύρου (0-2%). Ο υδράργυρος εμπεριέχεται σε αναλογία περίπου 50% κατά βάρος.

Ο υδράργυρος απελευθερώνεται σε σημαντικές ποσότητες από τις εμφράξεις αμαλγάματος. Αυτός εισπνέεται σαν ατμός και απορροφάται στους πνεύμονες. Η πρόσληψη των ατμών υδραργύρου στους πνεύμονες φθάνει περίπου το 80%, ενώ υπάρχει και μια πιθανότητα απορρόφησης του υδραργύρου στον γαστρεντερικό σωλήνα. Ο υδράργυρος που απορροφάται στη στοιχειακή μορφή του, οξειδώνεται ενζυματικά σε δισθενή υδράργυρο στο αίμα και στους διάφορους ιστούς. Στο αίμα αυτή η οξείδωση γίνεται σε λίγα λεπτά σε αυτό το στάδιο, ο στοιχειακός υδράργυρος περνά εύκολα τους βιολογικούς φραγμούς, π.χ. το φραγμό αίματος-εγκεφάλου και το φραγμό του πλακούντα και έτσι διεισδύει σε όλους τους ιστούς.

Πρέπει να τονισθεί ότι η ατομική διακύμανση στην απελευθέρωση και πρόσληψη υδραργύρου από τις εμφράξεις είναι πολύ μεγάλη. Υπάρχει μια ασάφεια στοιχείων για τη μέγιστη έκθεση στον υδράργυρο από τις εμφράξεις, αλλά τα στοιχεία για την απέκκριση στα ούρα και στα κόπρανα δείχνουν ότι υπάρχουν άτομα με πρόσληψη που φθάνει τα 100 pg την ημέρα. Η συχνότητα τόσο υψηλών εκθέσεων μπορεί να συνδέεται με βρουξισμό ή με συνεχές μάσημα τσίχλας.

Σημαντικές ποσότητες υδραργύρου από τις εμφράξεις αμαλγάματος παρακρατούνται στους διάφορους ιστούς, όπως στον εγκέφαλο, τους γεννητικούς αδένες και τα νεφρά. Ένας κανονικός αριθμός εμφράξεων αμαλγάματος, δηλαδή 25-30 επιφάνειες δοντιών, αυξάνουν τη συγκέντρωση υδραργύρου στον εγκέφαλο κατά 10 pg ανά χιλιόγραμμο βάρους. Η αντίστοιχη αύξηση στη συγκέντρωση στα νεφρά είναι περίπου 600-700 pg. Δεν είναι γνωστές οι λεπτομέρειες για τους διάφορους πιθανούς ιστούς - στόχους ή όργανα.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

20-3-2001. Ασθενής 47 ετών προσέρχεται στο ιατρείο, ζητώντας να γίνει αντικατάσταση των μαύρων σφραγισμάτων του με νέα. Κατά την λήψη του ιστορικού, ο ασθενής αναφέρει ότι βρίσκεται υπό ομοιοθεραπευτική αγωγή από το 1992. Ο ασθενής επιλέγει την ομοιοθεραπευτική τόσο για τα χρόνια προβλήματα υγείας που έχει όσο και για τα οξέα. Παρόλο που ποτέ δεν έγινε τελείως καλά, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, επιμένει επί σειρά ετών μιας και έχει εξαντλήσει την κλασσική ιατρική και αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει στα προβλήματα του. Στο ιστορικό του αναφέρει χαρακτηριστικά:

# Ψυχοδιανοητικά: Συνεχή εξάντληση (νοητική και σωματική), αργή αντίληψη, αδυναμία συγκέντρωσης, εξασθενημένη μνήμη, καθυστέρηση απάντησης σε ερωτήσεις, κλειστός, με παραπονεμένο ύφος, έντονη ανησυχία, άγχος, φοβίες, κατάθλιψη, αυτοκτονικές σκέψεις κατά διαστήματα.

# Σωματικά: Δυσκολία στην αναπνοή, διάχυτους πόνους στην κοιλία και στα λαγόνια, αλλεργική προδιάθεση, έλκη στους βλεννογόνους με δύσοσμες εκκρίσεις, συχνές φαρυγγίτιδες.

# Οδοντιατρικά: Σιελόρροια με χαρακτηριστική μεταλλική-ηλεκτρική γεύση, δύσοσμη αναπνοή, μαύρη άλω στους οδοντικούς αυχένες, εντυπώματα των δοντιών στα πλάγια της γλώσσας, χωρίς εικόνα ουλίτιδας ή περιοδοντοπάθειας. Αναδύεται εικόνα Mercury, η οποία ενισχύεται από το οικογενειακό ιστορικό (κατάχρηση υδραργυρικών σκευασμάτων από τον πατέρα).

Ο ασθενής στο παρελθόν είχε πάρει το φάρμακο αυτό χωρίς αποτέλεσμα. Τα σφραγίσματα είναι τέσσερα, στους άνω και κάτω γομφίους, μικρά σε έκταση, καταλαμβάνουν κυρίως τις μασητικές επιφάνειες, αλλά εκτείνονται σε βάθος εντός της οδοντίνης (7ου βαθμού).

Ία υδραργυρικά σφραγίσματα αντικαταστάθηκαν με εμφράξεις ρητίνης σε δύο συνεδρίες στο διάστημα από 20/3/2002 έως 6/4/2002, με όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις για τον τροχισμό του υδραργυρικού σφραγίσματος (απομόνωση περιοχής, ισχυρή ειδική περιμετρική αναρρόφηση, μελέτη-μεθοδολογία τροχισμού για αφαίρεση μεγάλων τεμαχίων, συχνές εκπλύσεις). Επίσης, κατά τον ακτινολογικό έλεγχο διαπιστώθηκε οστεολυτική βλάβη σε περιοχή της άνω γνάθου με έντονη οστική αλλοίωση, που άρχιζε να επηρεάζει γειτονικές ρίζες (ακτινογραφίες, πανοραμική). Στην χειρουργική επέμβαση που έγινε στην περιοχή αποκαλύφθηκε οστική βλάβη διαμέτρου 1,5cm χωρίς σαφή αιτιολογία-παθογένεια. To mercury όπως είναι γνωστό, παρουσιάζει παρόμοιες οστικές βλάβες.

Στον ασθενή δόθηκε μια δόση mercury 200CH γιατί ανέφερε επιδείνωση των συμπτωμάτων του μετά την αφαίρεση των σφραγισμάτων του. Ο ασθενής αναφέρει θεαματική βελτίωση σε όλα του τα συμπτώματα που τον έχει εντυπωσιάσει, γιατί όπως προαναφέρθηκε είχε ξαναπάρει mercury χωρίς αποτέλεσμα.

Στις 13/5/2002 επαναλαμβάνεται mercury 1M λόγω επανεμφάνισης κάποιων συμπτωμάτων και ο ασθε νής μέχρι σήμερα παραμένει σε καλή κατάσταση. Ο ίδιος περιγράφει την κατάσταση του ως εξής:

«Εδώ και δέκα χρόνια είμαι συνεπής και ενσυνείδητος ασθενής της ομοιοπαθητικής. Τα πρώτα εννέα χρόνια οι προσπάθειες με πολλά φάρμακα είχαν μικρό και πρόσκαιρο αποτέλεσμα. Σοβαρά συμπτώματα, όπως συνεχής φοβερή εξάντληση, πόνοι, δύσπνοια, έλκη, αλλεργίες, ανύπαρκτη ομοιόσταση, κακή ακοή, ανησυχία., φοβίες, μελαγχολία, αυτοκτονικές σκέψεις, ενοχές, κακή μνήμη και πολλά άλλα με έφεραν κοντά στον θάνατο. Λεν τον φοβόμουν, κρατιόμουν στη ζωή για τα παιδιά μου, αλλά για πόσο; Αφού έβγαλα τελικά τα μαύρα σφραγίσματα από τα δόντια μου, άρχισα να παίρνω mercury και είδα πραγματική βελτίωση. Εξαφανίστηκαν οι πόνοι, θεραπεύτηκαν σχεδόν εντελώς τα ψυχικά μου συμπτώματα, ανέβηκε η ζωτικότητα μου, βελτιώθηκαν πολλά από τα άλλα σωματικά μου συμπτώματα, η μνήμη μου είναι καλύτερη. Από άχρηστος μπορώ και εργάζομαι κανονικά, ανέχομαι τροφές και συνθήκες που πριν δεν μπορούσα και αρχίζω να απολαμβάνω αυτό που μου έλειψε περισσότερο, την αξιοπρέπεια μου».

Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η επίδραση του υδράργυρου που απελευθερώνεται από το οδοντιατρικό αμάλγαμα μπορεί, εκτός από την βλαπτική χρόνια επιβαρυντική τοξική δράση, να εμποδίσει την δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ή να επιβραδύνει την εξέλιξη της θεραπείας.

Μπορεί επίσης να περιπλέξει τα στοιχεία-συμπτώματα για την εκλογή του κατάλληλου φαρμάκου ή να παρουσιάσει ψευδή εικόνα στο ομοιοπαθητικό ιστορικό.

Η διαφορική διάγνωση, το repertorization και οι συνταγογραφήσεις με την σειρά τους μπορεί να επηρεαστούν με αποτέλεσμα την μη καλή ανταπόκριση του ασθενούς. Επιπλέον υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ασθενών (mercury) η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία στο χειρισμό της λόγω της συνεχόμενης επίδρασης του υδράργυρου του αμαλγάματος. Σαν συνέπεια ιδιαίτερα αυτοί οι ασθενείς παρουσιάζουν εντονότερη και προοδευτικά επιδεινούμενη συμπτωματολογία με επιπλέον μιασματική επιβάρυνση.

Μεγάλη σημασία επίσης έχει και το φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης που συμβαίνει με το σάλιο στα σφραγίσματα αμαλγάματος, με συνέπεια να υπάρχει ένας συνεχής ερεθισμός - σαν να έχει κανείς μια μπαταρία στο στόμα του.

Η τοξικότητα του υδράργυρου και η χρόνια αθροιστική του δράση, κινητοποίησαν παγκόσμιους φορείς και οργανώσεις, ώστε να εκδώσουν σχετικές προειδοποιητικές οδηγίες. Πριν ξεκινήσει λοιπόν η θεραπεία πρέπει να ελέγχεται η κατάσταση των δοντιών και του στόματος και να καθορίζεται αν θα πρέπει να γίνει αντικατάσταση των αμαλγαμάτων και με τι είδους υλικά. Υπάρχουν ομοιοπαθητικοί σε άλλες χώρες της Ευρώπης (ιδιαίτερα σε Γαλλία-Γερμανία) και στην Αμερική που δεν ξεκινούν ομοιοπαθητική θεραπεία στους ασθενείς τους πριν αφαιρέσουν τα σφραγίσματα αμαλγάματος. Ακόμα και μετά την αφαίρεση τους είναι δυνατόν να χρειαστεί ειδική ομοιοπαθητική αγωγή για την αναίρεση της επίδρασης τους, πριν αρχίσει η κανονική ιδιοσυστασιακή ομοιοπαθητική αγωγή.

Τέλος αυτή την στιγμή υπάρχει ένα παγκόσμιο κίνημα που χρηματοδοτεί και σχετικές έρευνες, ώστε να αποδειχθεί και στον πλέον κακόπιστο η αρνητική επίδραση του υδραργύρου. Οι οργανώσεις αυτές πιέζουν συστηματικά, ώστε να απαγορευθεί επίσημα η χρήση του υδραργυρικού αμαλγάματος.

Της Θεοδώρας Ζήση και Του Αρίσταρχου Τσαμασλίδη
Από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 34

Πήγη:http://www.homeopathy.gr

“Υδράργυρος” ώς συντηρητικό στα εμβόλια της νέας τάξης πραγμάτων.

(Για να τα έχουμε μαζεμένα!!!)

άποιοι λόγοι πoυ συνιστούν την προσοχή όλλων, όσων σκοπεύουν να εμβολιαστούν για την κατασκευασμένη γρίπη της κότας, της γάτας και του γουρουνιού.!

Ο Υδράργυρος (Hg) είναι μια από τις πιο τοξικές ουσίες για τον ανθρώπινο οργανισμό, χρησιμοποιείται ως συντηρητικό στα εμβόλια.

Αναφέρεται ως “Thimerosal” και περιέχει 50% ethyl mercury, οργανική σύνθεση του υδραργύρου.

Το πιο σοβαρό όμως είναι το γεγονός, ότι ο υδράργυρος θεωρείται ύποπτος και για πρόκληση αυτισμού.

Επίσης υπάρχει σύνδεση της νόσου Αλτσχάιμερ με τον υδράργυρο και το αλουμίνιο, που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά στα εμβόλια Οι χρόνιες παρενέργειες που αναφέρονται στη βιβλιογραφία είναι μεταξύ άλλων:

χαλάρωση των οδόντων, νεφρική ανεπάρκεια, μυϊκός τρόμος, σπασμοί των άκρων, σοβαρές διαταραχές προσωπικότητας και πολλά συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως καταγράφει ο γιατρός Σπύρος Α. Κυβέλλος.

Το πιο σοβαρό όμως είναι το γεγονός ότι ο υδράργυρος θεωρείται ύποπτος και για πρόκληση αυτισμού.

Η εισαγωγή και η χρήση του Thimerosal ως συντηρητικού στις αρχές του 1930 συμπίπτει με την αρχική περιγραφή του αυτισμού στο τέλος του 1930 από τον παιδοψυχολόγο Leo Kanner, όπως αναφέρει ο J.T.Kent στην Ομοιοπαθητική Ιατρική (Μαρτ. 2003).

Επίσης υπάρχει σύνδεση της νόσου Αλτσχάιμερ με τον υδράργυρο και το αλουμίνιο, που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά στα εμβόλια.

Και όλα αυτά μέσα σε ένα σκεπτικό μιας ”νέας τάξης πραγμάτων”

Υδράργυρος (Hg)

Υδράργυρος (Hg) Ο υδράργυρος είναι μια ένωση που μπορεί να βρεθεί φυσικά στο περιβάλλον.

Μπορεί να βρεθεί σε μεταλλική μορφή, ως άλατα υδραργύρου ή ως οργανικές ενώσεις υδραργύρου.

Ο μεταλλικός υδράργυρος χρησιμοποιείται σε διάφορα οικιακά προϊόντα, όπως τα βαρόμετρα, τα θερμόμετρα και τις ηλεκτρικές λάμπες φθορισμού. Ο υδράργυρος σε αυτές τις συσκευές είναι παγιδευμένος και συνήθως δεν προκαλεί κάποιο πρόβλημα υγείας. Παρόλα αυτά, όταν ένα θερμόμετρο σπάσει μια σημαντικά υψηλή έκθεση στον υδράργυρο μέσω της αναπνοής θα συμβεί για μια μικρή χρονική περίοδο ενώ εξατμίζεται.

Αυτό μπορεί να προκαλέσει επιβλαβή αποτελέσματα, όπως βλάβη στα νεύρα, τον εγκέφαλο και τα νεφρά, ενόχληση στους πνεύμονες, ενόχληση στα μάτια, δερματικό κνησμό, εμετό και διάρροια. Ο υδράργυρος δεν βρίσκεται φυσικά στα τρόφιμα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί στα τρόφιμα δεδομένου ότι μπορεί να διαδοθεί μέσω της τροφικής αλυσίδας από τους μικρότερους οργανισμούς που καταναλώνονται από τους ανθρώπους, παραδείγματος χάριν μέσω των ψαριών.

Οι συγκεντρώσεις υδραργύρου στα ψάρια συνήθως υπερβαίνουν κατά πολύ τις συγκεντρώσεις του νερού όπου ζουν.

Το κρέας μπορεί, επίσης, να περιέχει ιδιαίτερα σημαντικές ποσότητες υδραργύρου, ειδικά αν έχει προηγηθεί περιβαλλοντική μόλυνση των χωραφιών. Ο υδράργυρος δεν βρίσκεται συνήθως στα φυτικά προϊόντα, αλλά μπορεί να εισαχθεί στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω των λαχανικών και άλλων καλλιεργήσιμων προιόντων, όταν εφαρμόζονται στη γεωργία ψεκασμοί με υδράργυρο.

Ο υδράργυρος έχει διάφορες επιδράσεις στους ανθρώπους, οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν στις ακόλουθες κύριες επιδράσεις:

- Ανωμαλία του νευρικού συστήματος

- Βλάβη στις εγκεφαλικές λειτουργίες

- Βλάβη στο DNA και χρωμοσωμικές ανωμαλίες

- Αλλεργικές αντιδράσεις, με συνέπεια το δερματικό κνησμό, την κούραση και τους πονοκέφαλους

- Αρνητικές επιδράσεις στην αναπαραγωγή, όπως βλάβη του σπέρματος, γενετικές ανωμαλίες και αποβολές Βλάβη στις εγκεφαλικές λειτουργίες μπορεί να προκαλέσει την υποβάθμιση των δυνατοτήτων εκμάθησης, αλλαγές στην προσωπικότητα, τρέμουλο, αλλαγές στην όραση, κώφωση, απώλεια συντονισμού των μυών και απώλεια μνήμης.

πηγή:http://www.elliniko-fenomeno.gr

Ο Ρόλος του Αλουμινίου και του Υδραργύρου στα εμβόλια.

Επειδή πολλοί ρωτούν ποιός είναι ο ρόλος του αλουμινίου και ποιός ο ρόλος του υδραργύρου στα εμβόλια,επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε το συγκεκριμένο βίντεο στο οποίο αναλύει διεξοδικά τον ρόλο των προαναφερθέντων ουσιών,η Αλισον Τζόουνς ειδικευμένη ερευνήτρια εμβολίων-25 χρόνια ασχολείται με την έρευνα των εμβολίων.

http://www.youtube.com/watch?v=5CrEbNMToLA&feature=player_embedded

World Breastfeeding Week 2010

http://worldbreastfeedingweek.org/

Εβδομάδα θηλασμού 2010

Τα πλεονεκτήματα του θηλασμού

Έχει παρατηρηθεί ότι τα μωρά που θηλάζουν είναι πιο υγιή και έχουν λιγότερες αλλεργίες. Έτσι πολλές μητέρες αποφασίζουν να θηλάσουν για το καλό του μωροΰ τους. Ο θηλασμός όμως, ωφελεί και τη μητέρα και γενικά προσφέρει την καλύτερη αρχή για κείνη και το μωρό της.

Αν ρωτήσετε μια ομάδα από νέες μητέρες τους λόγους που αποφάσισαν να θηλάσουν, οι περισσότερες θα σας πουν ότι το έκαναν γιατί ο θηλασμός είναι ό,τι πιο υγιεινό για το μωρό τους. Ίσως επίσης να σας πουν ότι η κοντινή επαφή που προσφέρει ο θηλασμός είναι πολύ σημαντική για το μωρό, ότι ο θηλασμός είναι γενικά πιο εύκολος και ότι επίσης έχει πλεονεκτήματα και για τις ίδιες. Αλλά ενώ, εδώ και ακόνες, οι μητέρες γνωρίζουν ενστικτωδώς ότι το μητρικό γάλα είναι η καλύτερη τροφή για το μωρό τους, πολλές ίσως να μη συνειδητοποιούν πόσο καλύτερο είναι.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια, επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει ότι το ανθρώπινο γάλα είναι η μόνη τροφή που χρειάζεται ένα μωρό για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί σωστά. Ένα τελειόμηνο, υγιές μωρό δε χρειάζεται να πάρει καμιά άλλη τροφή μέχρι το μέσον του πρώτου χρόνου της ζωής του.

ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΜΩΡΑ

Το ανθρώπινο γάλα προσφέρει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ένα μωρό, ακριβώς στη σωστή αναλογία. Επειδή το μητρικό γάλα είναι φτιαγμένο ειδικά για τα ανθρώπινα μωρά, χωνεύεται πιο εύκολο από άλλες ξένες ουσίες, όπως το τυποποιημένο γάλα που είναι φτιαγμένο, είτε από αγελαδινό γάλα, είτε από προϊόντα σόγιας. Οι πρωτεΐνες, που είναι από τα σημαντικότερα συστατικά του γάλακτος, παρουσιάζουν τεράστιες διαφορές μεταξύ των διαφόρων θηλαστικών. Ξένες πρωτεΐνες μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες, ειδικά σε πολύ μικρά μωρά. Η πρωτεΐνη του ανθρώπινου γάλακτος σχηματίζει μικρότερη κρούστα στο στομάχι του μωρού και είναι πιο εύπεπτη από την πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος, που περιέχεται στο τυποποιημένο γάλα. Επίσης, το ανθρώπινο μωρό δε χρειάζεται τόση πρωτεΐνη όση το μοσχαράκι, που διπλασιάζει το βάρος του μέσα σε δύο μήνες, παίρνοντας μέχρι και 32 κιλά. Αντίθετα, τα ανθώπινα μωρά διπλασιάζουν το βάρος τους μέσα σε πέντε με έξι μήνες, παίρνοντας συνολικά 3½ με 4½ κιλά.

Αυτό που είναι βασικό για το ανθρώπινο μωρό τον πρώτο χρόνο της ζωής του, είναι η ανάπτυξη του εγκεφάλου του. Η πρωτεΐνη στο ανθρώπινο γάλα περιέχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος του μωρού. Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet (Φεβρ.1992) δείχνει ότι τα πρόωρα μωρά που πήραν το γάλα της μητέρας τους είχαν σημαντικά υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης σε ηλικία 7 - 8 χρονών, από τα παιδιά που πήραν τυποποιημένο γάλα.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ

Όλοι έχουμε ακούσει ότι τα μωρά που θηλάζουν είναι πιο υγιή από αυτά που τρέφονται με ξένο γάλα, αλλά ορισμένοι γιατροί και επιστήμονες πιστεύουν ότι η προστατευτική επίδραση του θηλασμού περιορίζεται μόνο σι η βpεqnκή ηλικία και είναι σημαντική μονάχα για τα μωρά που ζουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε το Μάιο 1991 στο ιατρικό περιοδικό Journal of Pediatrics, κάνοντας ανασκόπηση σε έναν αριθμό ερευνών πάνω στο θηλασμό και την υγεία, που έγιναν την τελευταία δεκαετία, κατέρριψε αυτό το μύθο.

Παρόλο που ο θηλασμός είναι θέμα ζωής και θανάτου για τα μωρά που ζουν σε υπανάπτυκτες χώρες, ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα στην υγεία των μωρών και στις αναπτυγμένες χώρες. Ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας του, όταν ένα μωρό θηλάζει, έχει στατιστικά λιγότερες πιθανότητες να αρρωστήσει από γαστρεντερικές λοιμώξεις και διάρροια. Έχει επίσης λιγότερες πιθανότητες να προσβληθεί από λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος και ωτίτιδα, καθώς και πιο σοβαρές ασθένειες, όπως πνευμονία και μηνιγγίτιδα. Τα μωρά επίσης που θηλάζουν διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο από το Σύνδρομο του Αιφνίδιου Θανάτου. Σε μια έρευνα που πήραν μέρος κυρίως μεσοαστικές οικογένειες, μωρά που τρέφονταν με ξένο γάλα είχαν 5 φορές περισσότερες λοιμοίιξεις της αναπνευστικής οδού, από τα μωρά που θήλαζαν. Σε μια άλλη έρευνα, οι περιπτώσεις εισαγωγής στο νοσοκομείο λόγω λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος, ήταν διπλάσιες στα μωρά που τρέφονταν μόνο με τυποποιημένο γάλα. Όταν τα μωρά που θήλαζαν προσβλήθηκαν από αυτού του τύπου τις λοιμώξεις, αυτές ήταν συνήθως λιγότερο σοβαρές. Αυτές οι έρευνες είχαν λάβει υπόψη τους άλλους παράγοντες που συντελούν στις ασθένειες του αναπνευστικού, όπως γονείς που καπνίζουν και η ύπαρξη άλλων παιδιών μικρής ηλικίας στην οικογένεια. Ειδικά οτις οικογένειες που υπήρχαν αυτοί οι παράγοντες, η προστατευτική επίδραση του θηλασμού ήταν ακόμα πιο σημαντική. Οι συγγραφείς αυτού του άρθρου καταλήγουν ότι ο θηλασμός μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο της θνησιμότητας στα μωρά, ακόμα και στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες.

Η προστασία του θηλασμού από ασθένειες είναι προφανής, ειδικά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του μωρού, διατηρείται όμως και πέρα από αυτό το διάστημα, για όσο καιρό το μωρό θηλάζει. Γενικά, ο θηλασμός προσφέρει τη μεγαλύτερη προστασία όταν το μωρό τρέφεται αποκλειστικά με μητρικό γάλα. Αυτή η προστασία μειώνεται ανάλογα με την ποσότητα συμπληρωμάτων που παίρνει.

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ

Με την απομυθοποίηση της άποψης ότι ο θηλασμός προσφέρει ωφέλη στην υγεία μόνο κατά τη βρεφική ηλικία, πρόσφατες έρευνες έχουν ανακαλύψει πολλά μακροχρόνια πλεονεκτήματα. Έχει βρεθεί μια σταθερή συσχέτιση μεταξύ διατροφής με τυποποιημένο γάλα και διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος. Αντίθετα, ο θηλασμός έχει αποδειχθεί ότι επιβραδύνει την ανάπτυξη της κοιλιοκάκης νόσου, μιας διαταραχής του πεπτικού συστήματος και ότι προσφέρει προστασία από την κατατόπους εντερίτιδα ή νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα στους ενήλικες. Επίσης, άτομα που έχουν θηλάσει, έχουν λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη. Επιπλέον, παιδιά που έχουν θηλάσει για τουλάχιστον έξι μήνες, έχουν έξι φορές μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν λέμφωμα, μια μορφή παιδικού καρκίνου. Οι τροφικές αλλεργίες είναι επίσης πιο ασυνήθισιες και λιγότερο σοβαρές σε μωρά που θηλάζουν και ακόμα ο θηλασμός καθυστερεί την ανάπτυξη της δερματίτιδας, ενός χρόνιου ερεθισμού του δέρματος, ιδιαίτερα σε παιδιά οικογενειών με ιστορικό αλλεργιών. Τέλος, προκαταρτικές έρευνες έχουν συνδέσει το θηλασμό με την πρόληψη ή μειωμένη εμφάνιση ορισμένων χρονιών παθήσεων του ήπατος.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Τα πλεονεκτήματα του θηλασμού ξεπερνούν κατά πολύ τα καθαρά σωματικά οφέλη. Το μωρό που θηλάζει έχει εξαιρετικά συναισθηματικά οφέλη. Ο θηλασμός είναι γι'αυτό πηγή στοργής και ασφάλειας. Η δερματική επα(ρή το διεγείρει και αυξάνει το δεσμό μητέρας και μωρού. Τα περισσότερα μωρά που θηλάζουν κλαίνε και λιγότερο, γιατί βρίσκονται για περισσότερη ώρα στην αγκαλιά της μητέρας τους. Ο θηλασμός βοηθά τη μητέρα να ερμηνεύει και να ανταποκρίνεται πιο άμεσα στα μηνύματα που της δίνει το μωρό της, πράγμα που κάνει το μωρό να οργανώσει καλύτερα τη συμπεριφορά του και να μάθει να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στους άλλους. Πολλές μητέρες θα συμφωνήσουν ότι γι'αυτές, τα συναισθηματικά πλεονεκτήματα ιιου προσφέρει ο θηλασμός είναι και τα πιο σημαντικά.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

Όταν αναφέρονται τα πλεονεκτήματα του θηλασμού για τη μητέρα, στο μυαλό των περισσοτέρων έρχεται το γεγονός ότι το ανθρώπινο γάλα δε χρειάζεται προετοιμασία - είναι πάντα έτοιμο στη σωστή ποσότητα και θερμοκρασία. Είναι φυσικά φτηνότερο, μιας και δε χρειάζεται να αγοράσετε τυποποιημένο γάλα και μπιμπερό.

Επίσης, τα μωρά που θηλάζουν είναι πιο υγιή, που σημαίνει ότι ξοδεύετε λιγότερα στους γιατρούς. Επειδή η θηλή της μητέρας είναι και η αυθεντική ορθοδοντική θηλή, τα μωρά που θηλάζουν έχουν καλύτερη ανάπτυξη των σιαγόνων, επόμενους (τιο μέλλον πιθανότατα θα ξοδεύετε λιγότερα χρήματα για ορθοδοντική θεραπεία.

ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ

Οι μητέρες που θηλάζουν συνήθως αδυνατίζουν πιο εύκολα από αυτές που ταΐζουν τα μωρά τους με τυποποιημένο γάλα. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το σώμα αποθηκεύει ορισμένα κιλά σε λίπος για να τα χρησιμοποιήσει ειδικά για το θηλασμό. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι μητέρες που θήλαζαν έχασαν περισσότερο βάρος όταν τα μωρά τους ήταν μεταξύ τριών και έξι μηνών, από εκείνες που έδιναν στο μωρό τους ξένο γάλα και κατανάλωναν λιγότερες θερμίδες. Μια άλλη έρευνα έδειξε ότι η συνηθισμένη τάση των γυναικών να αποθηκεύουν λίπος στους μηρούς, μειώνεται όταν θηλάζουν.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Οι μητέρες που θηλάζουν έχουν λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του μαστού. Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Journal of Clinical Epidemiology (1989) έδειξε ότι οι γυναίκες που θήλαζαν για τουλάχιστον 25 μήνες είχαν πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του μαστού κατά 1/3 μικρότερες, από τις μητέρες ιιου γέννησαν αλλά δε θήλασαν ποτέ. Επίσης, ο θηλασμός προστατεύει από τον καρκίνο του ενδομήτριου, από ουρολοιμώξεις και ακόμα, σύμφωνα με ορισμένες άλλες έρευνες ο θηλασμός πιθανότατα προλαμβάνει την οστεοπόρωση.

Τέλος, οι θηλαστικές κινήσεις του μωρού στο στήθος προκαλούν συστολές στη μήτρα και έτσι μεκονεται η ροή του αίματος μετά τη γέννα. Επομένως, ο θηλασμός βοηθάει στην αποφυγή αιμορραγίας και επανα<ρέρει πιο γρήγορα τη μήτρα στην κατάσταση που ήταν πριν την εγκυμοσύνη.

ΟΡΜΟΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΔΕΣΜΟΣ ΜΗΤΕΡΑΣ-ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο θηλασμός δημιουργεί ισχυρό δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού, παρόλο που αυτό το πλεονέκτημα πολλές φορές παρεξηγείται. Πολλοί πιστεύουν ότι απλά ο θηλασμός κάνει τη μητέρα να αισθάνεται πιο κοντά στο μωρό της, αλλά στην πραγματικότητα αυτή είναι μόνο η αρχή. Οι θηλαστικές κινήσεις του μωρού στο στήθος προκαλούν την έκκριση ορμονών στο σώμα της μητέρας, οι οποίες παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό το συναισθηματικό δέσιμο.

Αυτές οι δύο ορμόνες είναι η ωκυτοκίνη και η προλακτίνη. Η πρώτη ρυθμίζει τη ροή του γάλακτος και συνδέεται με αισθήματα ζεστασιάς και αγάπης. Η ωκυτοκίνη έχει αποδειχθεί ότι διεγείρει τη στοργική συμπεριφορά. Η προλακτίνη είναι η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή του γάλακτος και προκαλεί αισθήματα ηρεμίας καθώς επίσης βοηθάει τη μητέρα να χαλαρώσει.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΣΗ

Οι μητέρες που θηλάζουν δεν μπορούν να ενδώσουν στον πειρασμό του να δώσουν στο μίορό το μπιμπερό και μετά να το αφήσουν μόνο του. Με αυτό τον τρόπο, ο θηλασμός προωθεί την άμεση ανταπόκριση της μητέρας με ευαισθησία προς τις ανάγκες του μωρού της. Επίσης, όταν το μωρό θηλάζει συχνά στη διάρκεια της ημέρας, μια μητέρα χρειάζεται να καθήσει και να ηρεμήσει μαζί του σε κάθε γεύμα. Η επιπλέον αυτή ανάπαυση βοηθάει το σώμα της να αναρρώσει μετά τη γέννα και τις πιέσεις της μητρότητας. Επιπλέον, οι περισσότερες μητέρες αισθάνονται πιο κοντά στο μωρό τους όταν το κρατάνε πιο συχνά αγκαλιά. Σύμφωνα με τον Dr. William Sears, συγγραφέα, παιδίατρο και πατέρα επτά παιδιών:

"Οι μητέρες που θηλάζουν ανταποκρίνονται στα μωρά τους εναιικτωδώς και με λιγότερους ενδοιασμούς. Τα μηνύματα που δίνει το μωρό όταν πεινάει η είναι στεναχωρημένο, προκαλούν μια βιολογική αντίδραση στο σώμα της μητέρας (το αντανακλαστικό της έκκρισης του γάλακτος) και η μητέρα αισθάνεται την έντονη επιθυμία να σηκώσει το μωρό της και να το θηλάσει... Από την πελατεία μου έχω προσέξει ότι οι γυναίκες που θηλάζουν δείχνουν μεγαλύτερη ευαισθησία στα μωρά τους και πιστεύω ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα των βιολογικών αλλαγών που γίνονται στο σώμα της μητέρας σε ανταπόκριση των μηνυμάτων που της δίνει το μωρό της. "

ΑΠΟΦΥΓΗ ΣΥΝΤΟΜΗΣ ΝΕΑΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Επειδή η ωορρηξία και η περίοδος σταματούν προσωρινά στις γυναίκες που θηλάζουν αποκλειστικά, για λίγο καιρό έχουν μικρότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν αναιμία, δεν έχουν ανάγκη από άλλες μεθόδους αντισύλληψης, ούτε υποφέρουν από τα συνηθισμένα προβλήματα πριν την περίοδο. Αποκλειστικός θηλασμός σημαίνει όχι συμπληρώματα από ξέvo γάλα, νερό ή τσάι, ούτε πιπίλα και τουλάχιστον ένα τάισμα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι μητέρες που θηλάζουν περισσότερο από έξι φορές την ημέρα και δε δίνουν συμπληρώματα ή άλλες στερεές τροφές, έχουν μικρότερη από 5% πιθανότητα να μείνουν έγκυοι πριν το μωρό τους κλείσει τον έκτο μήνα. Από τη στιγμή όμο)ς που θα επανέλθει η περίοδος σε μια μητέρα ή το μωρό της αρχίσει να παίρνει κάποιο συμπλήρωμα, εκείνη θα γίνει και πάλι γόνιμη.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ

Ένα άλλο πλεονέκτημα του θηλασμού και για τους δυο γονείς είναι ότι οι πάνες του μωρού που θηλάζει δε μυρίζουν άσχημα. Αυτό είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για αυτούς που έχουν μύτη ευαίσθητη στις δυνατές μυρωδιές. Πολλές φορές, μετά από την έκτη με όγδοη εβδομάδα, πολλά μωρά κάνουν αρκετές ημέρες μέχρι να έχουν μια κένωση. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, δεν αποτελεί δείγμα δυσκοιλιότητας και διευκολύνει τη ζωή. Επίσης, όταν ένα μωρό που θηλάζει βγάλει γάλα, το γάλα μυρίζει λιγότερο άσχημα από το τυποποιημένο και δε λεκιάζει τα ρούχα.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Τα πλεονεκτήματα του θηλασμού ξεπερνούν τα όρια της οικογένειας. Ο θηλασμός είναι η πιο οικολογική μορφή ταΐσματος. Μειώνει την μόλυνση του αέρα, του νερού και του εδάφους από την παραγωγή και τις συσκευασίες του τυποποιημένου γάλακτος. Δεν καταναλώνει πηγές ενέργειας, όπως η προετοιμασία του ξένου γάλακτος και η αποστείρωση του μπιμπερό. Όταν οι περισσότερες μητέρες θηλάζουν, η οικονομία της χώρας εξοικονομεί τεράστια ποσά που διαφορετικά θα ξοδεύονταν για την εισαγωγή πρώτων υλών και έτοιμων προϊόντων τυποποιημένου γάλακτος.

ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ!

Σήμερα, ο θηλασμός αναγνωρίζεται σαν ο ιδανικός τρόπος διατροφής ενός μωροΰ. Το ανθρώπινο γάλα συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας και στη σωστή σωματική και πνευματική ανάπτυξη του. Ο θηλασμός είναι πιο εύκολος και πιο οικονομικός - εξοικονομεί χρόνο και ενέργεια για την πολυάσχολη μητέρα. Πολλές μητέρες που αρχίζουν να θηλάζουν επειδή ο θηλασμός είναι το καλύτερο για το μωρό τους, συνεχίζουν επειδή το απολαμβάνουν. Εάν μια μητέρα έχει αμφιβολίες για το αν θα θηλάσει το μωρό της, ο καλύτερος τρόπος για να αποφασίσει είναι να το δοκιμάσει!

Οι πληροψορίες αυτού του φυλλαδίου συγκεντρώθηκαν από τις Debbie Boehle, Gwen Gotsch, Nancy Mohrbacher και Judy Torgus.

Αυτό το φυλλάδιο είναι μετάφραση του φυλλαδίου Νο.64 (June 1992) "Breastfeeding Does Make a Difference" - copyright © 1992 La Leche League International, Inc.

ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Αφήγηση μιας μητέρας, της Shirl Butts, από το
βιβλίο THE WOMANLY ART OF BREASTFEEDING

Οι γυναίκες που δεν έχουν θηλάσει ποτέ, ίσως να δυσκολεύονται να καταλάβουν πόσο ξεχωριστή μπορεί να είναι η σχέση του θηλασμού. Τώρα, καθώς θηλάζω το δεύτερο παιδί μου, μπορώ να εκτιμήσω το τι έχασα με το άλλο μου παιδί που δεν το θήλασα.

Οι πιο αγαπημένες μου στιγμές είναι αυτές πριν από την ώρα του ύπνου, καθώς θηλάζω την τεσσάρων μηνών κόρη μου. Φωλιάζουμε στην κουνιστή πολυθρόνα, το μικρό της στόμα ανυπόμονα ψάχνει τη ζεστασιά τον δικού μου γάλακτος, μέχρι που στο τέλος πιάνει το στήθος και πέφτει σε ένα γαλήνιο ύπνο. Το παχουλό χεράκι της απλωμένο πάνω στο μπράτσο μου, το μάγουλο της κουρνιασμένο στο στήθος μου. Συνεχίζω να κουνιέμαι στην πολυθρόνα, εξετάζοντας με αγάπη κάθε πτυχή του μαλακού κορμιού της. Στιγμές σαν και αυτές με κάνουν να ανυπομονώ να ψτάσει η επόμενη νύχτα και η μεθεπόμενη. Μερικές φορές σταματάει να θηλάζει και με κοιτάζει στα μάτια, δίνοντας μου ένα πλατύ χαμόγελο σαν να λέει" Σ'ευχαριστώ μαμά!" και μετά συνεχίζει να θηλάζει. Σ'αυτές τις στιγμές, εύχομαι να μπορούσε ο χρόνος να σταματήσει για λίγο.

http://www.homeopathy.g

Συνταγές για ανεπρόκοπες :):)

Για να μη παρεξηγηθούμε πρώτη πρώτη εγώ......
Την παρακάτω συνταγή την βρήκα στο περιοδικό του Παρλιάρου "Γλύκες ιστορίες" είναι ότι πρέπει για παιδάκια!!!
Δεν είναι μόνο τα εμβόλια που έχουν τις παναγιάς τα μάτια μέσα !!!!!!



Λεπτές μπάρες με βρώμη και γάλα

Υλικά (12 κομμάτια)

200γρ.γάλα πλήρες
100γρ.ταχίνι
200γρ.μέλι + άλλα 50γρ για την επικάλυψη
40γρ.κονιακ
ξύσμα απο 1 λεμόνι (ή πορτοκάλι)
200γρ νιφάδες βρώμης (κουάκερ)
80 γρ καρύδια (χοντροκοπανισμένα)

Διαδικάσια
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180C.
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ ,το γάλα το ταχίνι ,τα 200γρ μέλι και το κονιακ (εγώ δεν έβαλα και έγιναν ωραία)+ το ξύσμα λεμονιού.
Όταν ομογενοποιηθούν τα υγρά προσθέτουμε τις νιφάδες βρώμης και τα κάρυδια και ανακατεύουμε .
Καλύπτουμε τον πάτο με αντικολλητικό χαρτι (ενα τετράγωνο ταψάκι) και ψήνουμε για 20-25 λεπτά.
Όταν το βγάλουμε απο τον φούρνο αλείφουμε και το υπόλοιπο μέλι και αφήνουμε να κρυώσει....

Καλή όρεξη

Καιρός είναι να γίνει ευρέως γνωστό στους γονείς ότι είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να εμβολιαστούν ή όχι τα παιδιά τους, αφού ενημερωθούν επαρκώς

Καιρός είναι να γίνει ευρέως γνωστό στους γονείς ότι είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να εμβολιαστούν ή όχι τα παιδιά τους, αφού ενημερωθούν επαρκώς για το σοβαρό αυτό θέμα που έχει σχέση με την υγεία και το μέλλον του παιδιού αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας....


Ενημέρωση, ενημέρωση, ενημέρωση!
της Νίκης Τσέκου- Holistic Life


Η ευθύνη εναπόκειται στον καθένα από εμάς να ενημερωθεί για το πόσο αναγκαία είναι τα εμβόλια. Δεν είναι υποχρεωτικά! Η απόφαση είναι δική μας. Αν εμβολιάσουμε τα παιδιά μας ή τα ζώα συντροφιάς που φροντίζουμε, οι ανεπιθύμητες ενέργειες εξαιτίας του εμβολίου, οι οποίες θα παρουσιαστούν πιθανόν, θα είναι ίσως ένα στατιστικό στοιχείο για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, αλλά για εμάς, θα είναι ασφαλώς δυσάρεστες! Ενημέρωση λοιπόν, όχι όμως μονόπλευρη!

Από το 1714 που ο Έλληνας γιατρός Τιμώνης ανέφερε στη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών του Λονδίνου ότι στην Κωνσταντινούπολη κάποιοι εμβολιάζονταν με τον ιό της ευλογιάς ενώ ήταν υγιείς, με σκοπό να προκαλέσουν ήπια μόλυνση, ώστε να αποφύγουν τη βαριά ασθένεια, έφτασε στο Λονδίνο το μαντάτο για το εμβόλιο της ευλογιάς. Χιλιάδες άνθρωποι εμβολιάστηκαν στην Τουρκία. Το 1718 η Λαίδη Mary Wortley Montano πήγε στην Τουρκία συνοδεύοντας το σύζυγό της, ο οποίος είχε διοριστεί πρεσβευτής εκεί, εμβολίασε το παιδί της, αλλά το εμβόλιο δεν «έπιασε». Όταν επέστρεψε στο Λονδίνο, εμβολίασε και την κόρη της. Παρότι η Λαίδη Montano θεωρείτο ιδιόρρυθμη στους αριστοκρατικούς κύκλους, τους έπεισε ως ένα βαθμό και 1000 άτομα εμβολιάστηκαν. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα! Όπου γινόταν ο εμβολιασμός, τα κρούσματα ευλογιάς αυξάνονταν και σημειώθηκαν πολλοί θάνατοι.

Αργότερα, ο Luis Pasteur χρησιμοποίησε τη μέθοδο να εξασθενεί τα μικρόβια και μετά να τα εμβολιάζει στους ανθρώπους. Από το 1885 λοιπόν, ο Pasteur ξεκίνησε το «πείραμα» των εμβολιασμών που εξελίχθηκε σε παγκόσμιο σχεδόν και συνεχίζεται…




Ανώδυνη ενέργεια;

«Εμβολιάζω το παιδί μου: πράξη ευθύνης και αγάπης!» Με αυτό τον τίτλο προπαγανδίστηκε στον τύπο η διοργάνωση τριήμερου εκδηλώσεων, το Φεβρουάριο που πέρασε, σε γνωστό μεγάλο εμπορικό κέντρο των Αθηνών, με σκοπό την ενημέρωση για τον εμβολιασμό. Οι διοργανωτές καλούσαν τους γονείς να πάνε στο εμπορικό κέντρο να παίξουν με τα παιδιά τους στους ειδικά διαμορφωμένους παιδότοπους και να διασκεδάσουν. Ανάμεσα στις παιδικές παραστάσεις, το stand up comedy και άλλα τέτοια ευχάριστα, οι γονείς θα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και ομιλίες από τους εκπρόσωπους των φορέων της εκδήλωσης. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου δηλαδή! Και το τριήμερο θα έκλεινε με συναυλία τραγουδιστών του «Dream Show»!

Η ανακοίνωση παρακινούσε τους γονείς να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις αυτές για να ενημερωθούν για τον εμβολιασμό, γιατί όπως τόνιζε: «Τι θέλει το παιδί μας στα πρώτα βήματα στη ζωή; Αγάπη, ασφάλεια, προστασία. Ο εμβολιασμός είναι μια απλή ανώδυνη ενέργεια με τεράστια οφέλη για την υγεία και το μέλλον τα ου παιδιού, θωρακίζοντας τη ζωή του αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.»

Κανείς νομίζω δεν πρέπει να διαφωνήσει ότι το παιδί θέλει αγάπη, ασφάλεια και προστασία. Η διαφωνία εστιάζεται στο αν ο εμβολιασμός είναι μια απλή και ανώδυνη ενέργεια και αν έχει τεράστια οφέλη! Τη διαφωνία του εξέφρασε πρώτος ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας.

Εξέδωσε ενημερωτικό βιβλιαράκι με συλλογή κειμένων για τους εμβολιασμούς, στην εισαγωγή του οποίου γράφει:

«Τα εμβόλια αμφισβητούνται όλο και περισσότερο, όχι μόνο εξαιτίας των παρενεργειών τους, αλλά κυρίως εξαιτίας του ότι αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο (από τις στατιστικές που δυστυχώς αποκρύπτονται από το ευρύ κοινό) ότι η αποτελεσματικότητά τους είναι μόνο υποθετική!»

Η άποψη αυτή, η οποία ενισχύεται από τα στοιχεία που διαβάσαμε στο φυλλάδιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Υποστήριξης της Υγείας, έρχεται σε αντίθεση με όσα ειδυλλιακά αναφέρονταν στην ανακοίνωση – πρόσκληση προς τους γονείς στο «Dream –τριήμερο» για τους εμβολιασμούς, όπως προαναφέρθηκε. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στο τέλος της η ανακοίνωση πληροφορεί ότι οι εκδηλώσεις περί «ανώδυνου» εμβολιασμού, ήταν υπό την αιγίδα της Unicef, της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας και του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης! Ήταν άραγε ενήμερο το Υπουργείο για το ακριβές περιεχόμενο της εν λόγω ανακοίνωσης, ή δόθηκε στον τύπο από κάποια διαφημιστική εταιρεία που έχει και την πατρότητα των βαρύγδουπων εκφράσεων που χρησιμοποίησε, ποντάροντας στον συναισθηματισμό των γονέων;



Είναι υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί; Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών

«Κάθε σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια μετά τον εμβολιασμό που επισημαίνει ο κλινικός γιατρός, πρέπει να αναφέρεται στον Ε.Ο.Φ. (να συμπληρώνεται η κίτρινη κάρτα).» Αυτό συνιστά το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε έγγραφό του που απέστειλε σε διάφορες δημόσιες Υπηρεσίες Υγείας με θέμα το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών. Αυτό είναι και ο λόγος που αναρωτηθήκαμε παραπάνω, αν γνώριζε το Υπουργείο την ανακοίνωση περί «ανώδυνου» εμβολιασμού, αφού στο έγγραφό του μιλάει για πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες!

Θα αναρωτιέστε κι εσείς ίσως κατά πόσον οι γιατροί που διαπιστώνουν ανεπιθύμητες ενέργειες μετά από εμβολιασμούς, τις αναφέρουν στον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.). Οι πληροφορίες μας λένε ότι οι γιατροί που ανταποκρίνονται στη σύσταση αυτή κάθε χρόνο αυξάνουν και έχουν φτάσει τον μέσο όρο των γιατρών που κάνουν κάτι ανάλογο στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι γιατροί ενημερώνουν τον Οργανισμό Φαρμάκων, ασφαλώς όχι γιατί φοβούνται τις ποινές που προβλέπονται αν δεν το κάνουν, αλλά από ευσυνειδησία και αίσθημα ευθύνης. Οι αναφορές των γιατρών προς τον Ε.Ο.Φ. για ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν και το είδος του εμβολίου, την παρασκευάστρια εταιρεία και τον αριθμό της παρτίδας του εμβολίου, το οποίο προκάλεσε δυσάρεστα συμπτώματα. Ο Ε.Ο.Φ. με τη σειρά του εντός ολίγων ημερών αποστέλλει τα στοιχεία αυτά στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και συγκεκριμένα στην Υπηρεσία που είναι αρμόδια για το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης Φαρμάκων. Έτσι οι σοβαρές καμία φορά παρενέργειες των εμβολίων που είναι δυνατό να διαπιστωθούν, γίνονται στατιστικό στοιχείο για τον Ε.Ο.Φ. και «πόνος» για το παιδί ή το γονιό.

Στο έγγραφο του Υπουργείου επισυνάπτεται ο πίνακας του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών για παιδιά ηλικίας μέχρι 6 ετών και 7-18 ετών που δεν εμβολιάστηκαν στη συνιστώμενη από το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών ηλικία. Το είδος των εμβολίων, τα οποία περιλαμβάνει ο πίνακας είναι κατά των εξής ασθενειών, όπως τα αναφέρει:


1. Ηπατίτιδας Β (Hep B): Νεκρό συνδυασμένο εμβόλιο.


2. Διφθερίτιδας, Τετάνου, Κοκίτη (D Ta P):
Νεκρό εμβόλιο που περιέχει τα τοξοειδή (ή ανατοξίνες, δηλαδή ατοξικές τοξίνες) του κορυνοβακτηριδίου της διφθερίτιδας και του κλωστηριδίου του τετάνου και μόνο αντιγόνα της Β Pertussis (όχι ολόκληρο το μικροοργανισμό νεκρό, όπως τα παλαιότερα «ολοκυτταρικά» εμβόλια) γι’ αυτό και καλείται «ακυτταρικό» κατά του κοκίτη εμβόλιο.

3. Td:
Νεκρό εμβόλιο κατά του τετάνου και της διφθερίτιδας με μικρότερη δόση διφθερτιτικής ανατοξίνης. Δυνιστάται ναι γίνεται από την ηλικία των 11-12 ετών και άνω, ανά 10ετία και αφού έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από την τελευταία δόση του DTaP.

4. Πολυομυελίτιδας (IPV):
Ενέσιμο νεκρό εμβόλιο.

5. Αιμόφιλου τύπου β (Hib):
Νεκρό συζευγμένο εμβόλιο.

6. Μηνιγγιτιδόκοκκου (M.CC):
Νεκρό συζευγμένο, πολυσακχαριδικό εμβόλιο κατά του μηνιγγιτιδόκοκκου οροομάδας C.

7. Πνευμονιοκόκκου (PCV):
Νεκρό, συζευγμένο, πολυσακχαριδικό, επταδύναμο εμβόλιο κατά του στρεπτόκοκκου της πνευμονίας.

8. Πνευμονιοκόκκου (PΡV):
Νεκρό, μη συζευγμένο που συνιστάται για επαναληπτικές δόσεις σε παιδιά που ανήκουν σε ομάδες αυξημένου κινδύνου.

9. Ιλαράς, Παρωτίτιδας, Ερυθράς (MMR):
Ζων εξασθενημένο εμβόλιο.

10. Ανεμοβλογιάς (Var):
Ζων εξασθενημένο εμβόλιο.

11. Φυματίωσης (BCG):
Ζων εξασθενημένο εμβόλιο.

Για το εμβόλιο αυτό, το έγγραφο αναφέρει και τα εξής:

«Σύμφωνα με πρόσφατες οδηγίες της Διεθνούς Ένωσης κατά της Φυματίωσης, και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, η χώρα μας δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για τη διακοπή του αντιφυματικού εμβολιασμού, ο οποίος εξακολουθεί να γίνεται στην ηλικία των 6 ετών. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στις ομάδες αυξημένου κινδύνου (μετανάστες από χώρες με υψηλό ή μέσο δείκτη ενδημικότητας, καταυλισμοί αθίγγανων και άλλων πληθυσμιακών ομάδων που ζουν σε συνθήκες ομαδικής διαβίωσης, παιδιά με Mantoux (-), στην οικογένεια των οποίων υπάρχουν άτομα με φυματίωση, νεογνά μητέρων που έχουν μολυνθεί με τον ιό IHV, νεογνά στο άμεσο περιβάλλον των οποίων υπάρχει άτομο με φυματίωση, εμβολιάζονται κατά τη γέννηση.»



Πουθενά στο έγγραφο δεν αναφέρεται η λέξη: υποχρεωτικό, για κανένα εμβόλιο.

Αντίθετα, στο Βιβλιάριο Υγείας του Παιδιού, το οποίο εκδίδει επίσης το Υπουργείο Υγείας, στη σελίδα που αναφέρει το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, το εμβόλιο της φυματιώσεως αναγράφεται ως «υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά της σχολικής ηλικίας».

Εκτός από τα προαναφερθέντα εμβόλια, το βιβλιάριο Υγείας του Παιδιού περιλαμβάνει και άλλα «συνιστώμενα», όπως γράφει, εμβόλια που χορηγούνται σε ορισμένες περιπτώσεις. π.χ. εμβόλιο ZXCVBB ηπατίτιδας Α, πνευμονιόκοκκου, αιμοφίλου της ινφλουένζας (Hiβ), μηνιγγιτιδόκοκκου για τους τύπους Α, C, Y, W 135, ανεμοβλογιάς, άλλα εμβόλια για ταξιδιώτες, εμβόλιο γρίπης. Τα εμβόλια που εντάσσονται στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία ή γίνονται στα Κέντρα Υγείας. Επισημαίνεται ότι, όταν μία έγκυος είναι ανάγκη να κάνει εμβόλια, πρέπει να ζητάει τη γνώμη του γιατρού.

Στο εσώφυλλο επίσης του Βιβλιαρίου Υγείας γράφει:

«Χωρίς το βιβλιάριο δεν μπορεί να γίνει εγγραφή στο Ληξιαρχείο και στο Σχολείο και θα υπάρξουν δυσκολίες για τις διάφορες ασφαλιστικές παροχές.»

Έτσι λέει λοιπόν το Υπουργείο Υγείας που εκδίδει το βιβλιάριο.

Από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων αποστέλλεται εγκύκλιος, η οποία αναφέρει προς τους Διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων:

«Για την εγγραφή του παιδιού στο σχολείο είναι απαραίτητη η επίδειξη του Βιβλιαρίου Υγείας του Παιδιού, για να διαπιστωθεί εάν έχουν γίνει οι προβλεπόμενοι εμβολιασμοί.».

Στο άρθρο 7 του Π.Δ.201 αναφέρει:

«Επίδειξη του βιβλιαρίου υγείας του μαθητή ή προσκόμιση άλλου στοιχείου από το οποίο προκύπτει ότι έχει γίνει ο αντιδιφθεριτικός εμβολιασμός. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να ενημερώνεται ο γονιός ότι η φοίτηση του παιδιού του είναι αδύνατη εφόσον δεν φροντίσει για τον έγκαιρο εμβολιασμό του.»

Το ίδιο ισχύει και για κρατικούς Παιδικούς Σταθμούς και Νηπιαγωγεία.

Οι περισσότεροι γονείς εμβολιάζουν τα παιδιά τους ως πράξη ευθύνης και αγάπης, σύμφωνα με όσα έχουν παγιωθεί και θεωρούνται απαραίτητα να κάνει ο γονιός. οι δάσκαλοι σπανίως αντιμετωπίζουν περιστατικά ανεμβολίαστων παιδιών κι αυτά είναι κυρίως παιδιά μεταναστών που ήρθαν πρόσφατα στη χώρα μας. Αυτά συνήθως εγγράφονται στο σχολείο, με τη σημείωση ότι ο γονέας θα κάνει τα συνιστώμενα εμβόλια στο παιδί και θα προσκομίσει το βιβλιάριο αργότερα.

Για το εμβόλιο της φυματίωσης, ο Νομίατρος συστήνει συνεργείο εμβολιασμών, το οποίο πηγαίνει στα σχολεία και εμβολιάζει τα παιδιά. Πάρα πολλοί είναι οι γονείς που αρνούνται να δεχτούν να εμβολιαστεί το παιδί τους με το εμβόλιο αυτό.

Επειδή απ’ ότι συνάγεται από τα προαναφερθέντα, επικρατεί κομφούζιο για το αν είναι ή δεν είναι υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί, απευθυνθήκαμε στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγιεινής από όπου πήραμε την προφορική απάντηση ότι δεν είναι υποχρεωμένοι οι γονείς να αποδεχτούν τους εμβολιασμούς, εκτός από την περίπτωση που υπάρξει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία (π.χ. σε μία επιδημία) και κακώς οι δάσκαλοι ζητούν απόδειξη ότι είναι εμβολιασμένο το παιδί.

Το ίδιο προκύπτει και από τα έγγραφα της ίδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Υγείας προς το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Καιρός είναι να γίνει ευρέως γνωστό στους γονείς ότι είναι στη διακριτική τους ευχέρεια να εμβολιαστούν ή όχι τα παιδιά τους, αφού ενημερωθούν επαρκώς για το σοβαρό αυτό θέμα που έχει σχέση με την υγεία και το μέλλον του παιδιού αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.



Άλλα μας λέγανε τότε…

«Ο ιός της γρίπης των πουλερικών κανονικά δεν προκαλεί νόσηση στον άνθρωπο.»

Η φράση αυτή σε έγγραφο του Υπουργείου Υγείας, προξενεί τεράστια εντύπωση σε όσους θυμούνται τις ουρές στα φαρμακεία μετά από το ντόρο στα κανάλια για τη γρίπη των πτηνών. Συγκεκριμένα στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών, το εμβόλιο της γρίπης των ανθρώπων (INFL) συνιστάται για επιλεκτικό εμβολιασμό σε όσους έχουν ανάγκη να το κάνουν εξαιτίας επιβαρυντικών παραγόντων ή χρόνιων νοσημάτων. Συνιστάται να το κάνουν και οι επαγγελματίες που ασχολούνται με πουλερικά γιατί όπως αναφέρει το έγγραφο: «Είναι δυνατόν σε περίπτωση συλλοίμωξης με τον ιό της γρίπης των ανθρώπων, ο ιός της γρίπης των πουλερικών να μεταλλαχτεί και να προσβάλλει και τον άνθρωπο.»

Οι φωνές που τολμούσαν να πουν ότι ο ιός της γρίπης των πουλερικών κανονικά δεν προκαλεί νόσηση στον άνθρωπο, πνίγονταν τότε από τις φωνές όσων καλλιεργούσαν τον πανικό και προκαλούσαν υστερία στους πολίτες που συνέρρεαν στα φαρμακεία! Είναι λοιπόν απαραίτητο να ακούγονται ισότιμα όλες οι φωνές, ώστε ο καθένας να αποφασίζει τι συμφέρει και τι όχι στην υγεία του.

Για τους εμβολιασμούς, γενικά, εκείνο που επικρατεί ως άποψη είναι ότι προσφέρουν «τεράστια οφέλη». Υπάρχει όμως και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και καλό είναι να το γνωρίζουμε αυτό. Σας παρουσιάζουμε την άποψη επί του θέματος ανθρώπων που έχουν διακριθεί στο χώρο της Υγείας για την επιμονή τους να ψάχνουν την αλήθεια. Μας κατέθεσαν λοιπόν τη δική τους αλήθεια και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό!


Εμβόλια: Αναμφισβήτητα δεδομένα και μία σκέψη

Ο κ. Βαγγέλης Ζαφειρίου, Νευρολόγος – Ψυχίατρος, είναι εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο. Είναι επίσης Γ. Γραμματέας της Εθνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής.

«Τη θετική δράση των εμβολίων, την προβάλλουν πολλοί κρατικοί και επιστημονικοί φορείς. Η τοξικότητά τους και οι παρενέργειες (αποδεδειγμένες και πιθανές) προβάλλονται πολύ λιγότερο ή και καθόλου», μας είπε ο κ. Ζαφειρίου και συνέχισε: «Τα εμβόλια παρέχουν μία προστασία ενάντια σε πιθανή προσβολή από συγκεκριμένους ιούς και συγκεκριμένα μικρόβια. Η προφύλαξη όμως την οποία παρέχουν, έχει κόστος! Εμβόλια έχουν ενοχοποιηθεί μεταξύ άλλων και για βαρύτατες νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις.

Χορηγούνται μαζικά στον πληθυσμό και για πολλά από αυτά η αποδοχή τους είναι υποχρεωτική. Όμως αποτελεί δικαίωμα του ανθρώπου να γνωρίζει τις ιδιότητες (θετικές ή αρνητικές) των σκευασμάτων που του χορηγούνται. Στα πλαίσια αυτά καταθέτω μία σκέψη απλής λογικής και έναν παραλληλισμό: Η χώρα μας έχει μία συγκεκριμένη αμυντική δυνατότητα. Εάν χρειαστεί πρόσθετες δυνάμεις, π.χ. στα Ελληνοτουρκικά σύνορα, αυτές θα τις πάρει από άλλη περιοχή, η οποία έτσι θα εξασθενήσει. Φαίνεται λογικό, ότι ο κάθε οργανισμός που αναγκάζεται από το εμβόλιο να αυξήσει την άμυνά του σε μία συγκεκριμένη περιοχή (αντιμικροβιακή) να γίνεται ευάλωτος, τρωτός, α-σθενής σε άλλες περιοχές της λειτουργίας του. Η εξασθένηση αυτή μπορεί να έχει άμεσες ή όψιμες εκδηλώσεις παθολογίας κατ’ αναλογίαν της ισχύος του οργανισμού και των λοιπών επιβαρύνσεων που μπορεί να προστεθούν. Σε οργανισμούς που το εμβόλιο δεν επιφέρει μεταβολές («δεν πιάνει») τα ανωτέρω παύουν λογικά να ισχύουν.»


Μια επιχείρηση βασισμένη στο φόβο

Ο κ. Γεράσιμος Στουραΐτης, Διευθυντής του Ιπποκράτειου Κέντρου Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, πρωτοστατεί στην προσπάθεια ενημέρωσης του κοινού για τις συνέπειες από τους εμβολιασμούς. Έχει μεταφράσει στα Ελληνικά το βιβλίο του Γερμανού ιατρού Gerhard Buchwald, ειδικευμένου πνευμονολόγου και παθολόγου, με περαιτέρω εξειδίκευση στην Φυσική Ιατρική και την Κοινωνική Ιατρική. Το βιβλίο του, προϊόν 35χρονης εργασίας, φέρει τον τίτλο: «Εμβολιασμοί: Μία επιχείρηση βασισμένη στο φόβο.». Με στοιχεία, ο Γερμανός ιατρός μας πληροφορεί ότι οι μεταδοτικές ασθένειες είχαν υποχωρήσει αρκετό καιρό πριν από την εισαγωγή των εμβολιασμών και μάλιστα μερικές από αυτές, αύξησαν τον αριθμό των θυμάτων τους τα πρώτα χρόνια μετά τους εμβολιασμούς!

Αλλά και ο Έλληνας ιατρός κ. Κωνσταντίνος Μουρούτης, συνέγραψε το βιβλίο με τον τίτλο: «Όλη η αλήθεια για τα εμβόλια», όπου καταθέτει το αποτέλεσμα της μακροχρόνιας μελέτης του, σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούν οι εμβολιασμοί. Το βιβλίο του Δρ Κ. Μουρούτη, προλογίζει ο κ. Γεράσιμος Στουραΐτης, ο οποίος γράφει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Δεν αμφισβητεί κανείς της επικινδυνότητα των μολυσματικών ασθενειών. Αυτό που θέλει να δείξει το βιβλίο είναι ότι εξίσου φοβερά αποτελέσματα έχουν και οι εμβολιασμοί. Όπως έχει αποδειχτεί από έρευνες και στατιστικά στοιχεία, οι εμβολιασμοί όχι μόνο δεν προστατεύουν από τις αρρώστιες κατά των οποίων υποτίθεται ότι έγιναν, αλλά είναι το αίτιο πολλών τρομερών βλαβών που προκαλούνται στα παιδιά μας. Βλάβες που συγκαλύπτονται, που υποβαθμίζονται, που αποκρύπτονται. Είμαι πεπεισμένος ότι αν δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συνεχιστούν οι εμβολιασμοί, είναι θέμα χρόνου το πότε η ανθρωπότητα θα αποτελείται από ανθρώπους νοητικά, ψυχικά και σωματικά ανάπηρους.

Κάποιοι διατείνονται πως το ποσοστό όσων έχουν υποστεί βλάβες από τους εμβολιασμούς είναι μικρό. Όμως αυτή είναι μία θέση που βασίζεται σε αριθμούς, και τα παιδιά μας δεν είναι αριθμοί! Όταν πρόκειται για το παιδί μου, για το παιδί κάθε γονέα, το ποσοστό είναι 100%!»


Είναι χρήσιμα τα εμβόλια;

Το ερώτημα αυτό θέσαμε στον Δρ Γεώργιο Λουκά, Ψυχίατρο – Ομοιοπαθητικό, ο οποίος μας είπε:
«Δεν είμαι ειδικός στο θέμα αυτό, αλλά θα σας απαντήσω εστιαζόμενος σε μερικά σημεία:

1. Το πρώτο αφορά στην απόδειξη δράσης τους. Μία επιστημονική μέθοδος, για να θεωρείται επιστημονικά σωστή, χρειάζεται να έχει αποδειχθεί με διπλά-τυφλά πειράματα, στα οποία πρέπει να έχει μελετηθεί μεγάλος αριθμός ατόμων που ζουν σε παρόμοιες συνθήκες για ένα ικανοποιητικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Από ότι ξέρω, δεν έχουν γίνει επαρκή διπλά- τυφλά πειράματα.

2. Το δεύτερο σημείο αφορά στις παρενέργειες. Είναι προφανές ότι μπορούν να εμφανιστούν παρενέργειες μετά από εμβολιασμό. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάποιους οργανισμούς που πιθανόν δεν έχουν επαρκή κάποια ενζυμικά συστήματα και δεν μπορούν να ανεχθούν τη διαδικασία του εμβολιασμού και εμφανίζουν κάποια νόσο μετά το εμβόλιο. Στο σημείο αυτό μπορούν να τεθούν κάποια ερωτήματα:

* Ποιος αναλαμβάνει τις ευθύνες σε μια τέτοια περίπτωση;
* Ποιος θα αποζημιώσει το γονιό, ο οποίος θα υποστεί μεγάλη ζημιά σε πολλά επίπεδα;
* θα αναλάβει να τον αποζημιώσει το κράτος ή η εταιρεία που παρασκεύασε το εμβόλιο;
* Είναι ενημερωμένο το κοινό για τις παρενέργειες των εμβολίων και πώς μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους;
* Είναι ο επιστημονικός κόσμος αντικειμενικός και θα υποστηρίξει τον αδύναμο πολίτη ή θα πάρει το μέρος της ισχυρής οικονομικά φαρμακευτικής εταιρείας;
* Αν ένα παιδί πεθάνει 2 μέρες μετά από έναν εμβολιασμό (όπως έχει συμβεί) πώς μπορεί να αποδείξει ο γονιός ότι δεν οφείλεται ο θάνατος μόνο στον κυτταρομεγαλοϊό όπως ισχυρίζονται οι γιατροί του νοσοκομείου αλλά έχει ρόλο και η διαδικασία του εμβολιασμού;
* Ενημερώνουν οι παιδίατροι για τις πιθανές παρενέργειες των εμβολιασμών;
* Είναι οι ίδιοι ενημερωμένοι για αυτές; Γιατί φαίνεται ότι οι περισσότεροι δεν είναι!


3. Το τρίτο σημείο αφορά στο αν υπάρχουν ανεπτυγμένες άλλες προληπτικές μέθοδοι, παρόμοιες των εμβολίων. Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι μπορεί να γίνει αυτό με τη μέθοδο της Ομοιοπαθητικής. Ο πρώτος που εφάρμοσε τη μέθοδο αυτή ήταν ο Σαμουήλ Χάνεμαν. Ήταν ο πρώτος που διατύπωσε ότι μπορεί να χορηγηθεί προληπτικά Belladona σε υγιή άτομα κατά τη διάρκεια επιδημίας οστρακιάς για να μην εκδηλώσουν τη νόσο. Τη μέθοδο αυτή ακολούθησαν πολλοί ομοιοπαθητικοί, όχι όμως όλοι. Ενδεικτικά αναφέρω τον Kent, o οποίος στο βιβλίο του «Διαλέξεις στην Ομοιοπαθητική Φιλοσοφία» (Εκδόσεις Jain, 5η έκδοση, 1954, σελ. 229) αναφέρει ότι θα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την Ομοιοπαθητική όχι μόνο για θεραπεία, αλλά και για πρόληψη.

Τα τελευταία χρόνια ένας Αυστραλός ερευνητής ο Isaac Golden έχει χρησιμοποιήσει συστηματικά ομοιοπαθητικά φάρμακα για να αντικαταστήσει τα κοινά εμβόλια. Αυτό το ομοιοπαθητικό πρόγραμμα εμβολιασμών ονομάστηκε «Όμοιο-προφύλαξη». Οι πρώτες συστηματικές μετρήσεις που έχουν καταγραφεί δείχνουν ότι η Όμοιο-προφύλαξη είναι εξίσου αποτελεσματική με τους κοινούς εμβολιασμούς αλλά με λιγότερες παρενέργειες. Γιατί και η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων μπορεί να φέρει στην επιφάνεια κάποια συμπτώματα, τα οποία μπορούμε να τα αποκαλέσουμε «παρενέργειες». Αυτό θα συμβεί σε κάποια άτομα που είναι ευαίσθητοι οργανισμοί και έχουν την προδιάθεση να νοσήσουν. Τα συμπτώματα αυτά που θα έρθουν στην επιφάνεια υποδεικνύουν το ιδιοσυγκρασιακό ομοιοπαθητικό φάρμακο που χρειάζεται το παιδί. Αν ακολουθηθεί σωστή θεραπεία, το παιδί θα μπορέσει να βελτιωθεί σε επίπεδο υγείας.

Θα ήθελα να σας αναφέρω και κάποιες προσωπικές εμπειρίες που σχετίζονται με το θέμα των εμβολιασμών. Υπάρχουν ιατροί που αμφισβητούν τη χρησιμότητα των εμβολίων και φοβούνται να εκφράσουν ανοιχτά τη γνώμη τους. Πριν μερικά χρόνια κάποιος καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο, μου εκμυστηρεύτηκε ότι δεν πίστευε στην χρησιμότητα των εμβολίων. Θεωρούσε ότι υπάρχει ένα 5% ανθρώπων που έχουν μια κληρονομική επιβάρυνση και αυτοί θα αρρωστήσουν από κάποια νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Ακόμη κι αν προλάβει το εμβόλιο την εκδήλωση κάποιας νόσου, οι οργανισμοί που έχουν κληρονομική ευαισθησία θα αρρωστήσουν από κάποια άλλη. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι απέφευγε να εκφραστεί ελεύθερα στους υπόλοιπους ιατρούς. Εξέφρασε την άποψη του μόνο σε μένα, προσωπικά, που ήξερε ότι ασχολούμαι με την Ομοιοπαθητική και είχα εκφράσει ανοικτά τους προβληματισμούς μου για πιθανές παρενέργειες των εμβολίων.

Πριν μερικά χρόνια, είχα παρουσιάσει σε ένα συνέδριο την περίπτωση ενός παιδιού που είχε εμφανίσει «οξεία λεμφοβλαστική αναιμία» μετά από εμβολιασμό και που μπόρεσε να ιαθεί πλήρως από μια υποτροπή της νόσου με τη χρήση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου Thuja. Μετά την ανακοίνωση της εργασίας, το σχόλιο του προϊσταμένου μου ήταν ότι δεν ήταν σοβαρή η ανακοίνωση και ότι θα έπρεπε να σοβαρευτώ και να γίνω «καθώς πρέπει» επιστήμονας. Δεν μπήκε καν στη διαδικασία να προβληματιστεί. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε υψηλή θέση. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί και να ενθαρρύνει για μια έρευνα. Θα μπορούσε να βοηθήσει στη συλλογή με σωστό τρόπο κάποιων στοιχείων. Η παρουσία του θα άνοιγε δρόμους για να μελετηθεί το θέμα στη σωστή του διάσταση. Όμως δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο και μπορώ να υποθέσω ότι πίσω από την αντίδραση του αυτή υπήρχε ο φόβος για να μην έχει κάποιους μπελάδες!

Μεγάλη κουβέντα γίνεται λοιπόν για τη χρησιμότητα ή όχι των εμβολίων. Όλος αυτός ο διάλογος μπορεί να αποβεί χρήσιμος και για τους υποστηρικτές των εμβολιασμών. Θα μπορούσαν να διερευνήσουν τις περιπτώσεις που εμφάνισαν παρενέργειες από τα εμβόλια, να αναζητήσουν πληροφορίες μέσα από την εξέταση του DNA τους και να καταλήξουν σε κάποιο γενετικό προφίλ ατόμων τα οποία είναι ευαίσθητα στους εμβολιασμούς, ώστε τα άτομα με το συγκεκριμένο προφίλ να μην εμβολιάζονται.

Μέχρι όμως να γίνει αυτό πρέπει να ενημερώνονται οι γονείς για τις παρενέργειες και είναι αυτοί υπεύθυνοι να αποφασίσουν αν θα εμβολιάσουν το παιδί τους ή θα χρησιμοποιήσουν την Όμοιο-προφύλαξη ή άλλη μέθοδο προφύλαξης ή δεν θα το εμβολιάσουν και θα αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιάζεται με οποιαδήποτε μέθοδο της αρεσκείας τους. Τελειώνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υποστήριξης της Υγείας για τις προσπάθειες που καταβάλλει για την ενημέρωση του κοινού. Χρειάζεται όλοι μας να στηρίξουμε τις δραστηριότητες του Συλλόγου. Όποιος έχει κάποια στοιχεία βιβλιογραφικά ή μαρτυρίες γνωστών του σχετικά με το θέμα, καλό θα ήταν να γνωστοποιήσει τα στοιχεία αυτά στο προεδρείο του συλλόγου. Είναι σημαντικό, όλοι μας να βοηθήσουμε ώστε να αρχίσει να γίνεται σωστή ενημέρωση του κόσμου αλλά και των ιατρών που οι περισσότεροι δεν είναι σωστά ενημερωμένοι. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε χαρίζοντας κάποιο από τα βιβλία που κυκλοφορούν για το θέμα των εμβολίων ή δίνοντας τους το σχετικό φυλλάδιο για τα εμβόλια που έχει κυκλοφορήσει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας.»

Ο γνωστός παγκοσμίως, Ινδός Ομοιοπαθητικός Jawahar Shah μας δήλωσε:

«Επιθυμώ και προσπαθώ να μειωθούν οι εμβολιασμοί! Το κάθε παιδί στην Αμερική έχει εμβολιαστεί μέχρι τα 2 του χρόνια με 320 εμβόλια! Στον Καναδά, ένα παιδί εμβολιάζεται επίσης με πολλά εμβόλια, περίπου 20, μέχρι 2 χρονών! Αυτό προκαλεί μεγάλη αταξία στο ανοσοποιητικό σύστημα! Στις μέρες μας, ασθένειες όπως οι αλλεργίες, ο αυτισμός, έχουν μεγάλη αύξηση εξαιτίας των εμβολιασμών!»


«Οι Μορμόνοι που δεν εμβολιάζονται δεν αρρωσταίνουν! Στην κοινωνία τους έχουν μηδενικό ποσοστό αυτισμού!»


Το βιβλίο του Δρ Κωνσταντίνου Μουρούτη, «Όλη η αλήθεια για τα Εμβόλια» αποτελείται από κρίκους πληροφοριών που δημιουργούν την αλυσίδα προς την αλήθεια. Εκεί βρήκαμε πολλά κλειδιά για να ξεκλειδώσουμε κάποια «μυστήρια» γύρω από τα εμβόλια και να διαφωτιστούμε εμείς οι μη ειδικοί για πολλά, όπως: τι σημαίνουν οι όροι «Νεκρό» εμβόλιο Ηπατίτιδας Β, πολιομυελίτιδας κ.λ.π. «Ζων» εξασθενημένο εμβόλιο Φυματίωσης, Ανεμοβλογιάς κ.λ.π. που διαβάσαμε στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών που συνιστά του Υπουργείο Υγείας.

Σύμφωνα με όσα διαβάσαμε στο βιβλίο, είναι εμβόλια τα οποία περιέχουν νεκρούς ή «εξασθενημένους» ιούς. «Τα εμβόλια που περιέχουν νεκρούς ιούς υποτίθεται ότι σκοτώνουν τους ιούς που περιέχονται μέσα τους. Τα εξασθενημένα εμβόλια περιέχουν ζώντες ιούς, οι οποίοι έχουν αποδυναμωθεί με την πρόθεση δηλητηριωδών χημικών». Τα νεκρά εμβόλια, δηλαδή, είναι ιοί τους οποίους ο συγγραφέας παρομοιάζει με νεκρά ζώα που έχουν θανατωθεί με χημικό δηλητηριώδη τρόπο και αναρωτιέται:

«Είστε διατεθειμένοι να φάτε ένα τέτοιο νεκρό ζώο; Θα ήταν σωστό να το φάτε; Αυτό ακριβώς περιέχεται στα εμβόλια νεκρών ιών! Τα άρρωστα ζώα είναι επίσης βλαβερά. Θα τρώγαμε μια άρρωστη αγελάδα; Κανείς δεν θα το έκανε! Κι όμως κάτι τέτοιο γίνεται με τα εμβόλια των εξασθενημένων ζώντων ιών».

Θελήσαμε να μιλήσουμε προσωπικά με τον συγγραφέα του βιβλίου σχετικά με την αλήθεια του γύρω από τα εμβόλια. Έτσι κι έγινε!

Το βιογραφικό σημείωμα του Δρ Κων/νου Μουρούτη είναι μακροσκελές. Σπούδασε Προληπτική & Φυσική Ιατρική, Νευροενδοκρινολογία, Ψυχολογία, Θεολογία, Ψυχονευροανοσολογία και το βιογραφικό του μακραίνει αφού συνεχίζει να σπουδάζει. Είναι μέλος αρκετών Οργανισμών Υγείας, μεταξύ των οποίων και της Αντικαρκινικής Εταιρείας στην Ελλάδα.

«Είναι πράξη ευθύνης και αγάπης ο εμβολιασμός των παιδιών μας;», ρωτήσαμε τον κ. Μουρούτη και η συζήτηση άρχισε:

« Η ιατρική δεοντολογία δεν μου επιτρέπει να συμφωνήσω» είπε και συνέχισε:
«Την ίδια στιγμή όμως είμαι υποχρεωμένος να συμφωνήσω στην περίπτωση που ο εμβολιασμός θα είναι μια κακή αναγκαιότητα. Εξαρτάται από την αυθεντικότητα της ωριμότητας που έχει σε όλα τα επίπεδα ο γονέας, ο οποίος είναι και δάσκαλος για το παιδί. Αν οι γονείς ζουν κάτω από τις νομοτέλειες της βιοχημικής ισορροπίας που διέπουν την Υγεία, τότε θα μεταφέρουν το ανάλογο μήνυμα στα παιδιά τους και τότε δεν χρειάζονται τα εμβόλια. Είναι πράξη ευθύνης από την πλευρά των γονέων το να σταθούν κοντά στο παιδί τους και να του δώσουν αυτά που έχει πραγματικά ανάγκη: αγάπη, ασφάλεια, προστασία. Δυστυχώς όμως έχει περάσει στην αντίληψη του κόσμου ο εμβολιασμός ως πράξη «ευθύνης και αγάπης». Εμείς οι άνθρωποι έχουμε αφήσει τη φωτιά στους θεούς και μείναμε εμείς οι θνητοί στο σκοτάδι και το κρύο. Κι όταν κάποιος Προμηθέας έρχεται να μας δώσει τη φωτιά, θεωρούμε ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάρουμε τη φωτιά και να στείλουμε τον Προμηθέα στον Καύκασο να του τρώει το όρνιο το συκώτι. Όμως, έχουμε καλά νέα: το συκώτι αναπλαθόταν! Έχουμε αρχέγονα βιονικά στελεχοκύτταρα, οπότε έχουμε ελπίδα ακόμα!

Η διαφορά του σώφρονα από τον άφρονα, είναι ότι ενώ και οι δύο γνωρίζουν το ίδιο πράγμα, ο ένας το κάνει και ο άλλος δεν το κάνει! Πρέπει οι γιατροί, οι γονείς, οι δάσκαλοι να διαβάζουν να μελετούν συνεχώς ώστε να γνωρίζουν και από εκεί και πέρα εξαρτάται από τη στάση ζωής που επιλέγει ο καθένας, αν ζει ως σώφρονας ή ως άφρονας. Η υγεία έχει σχέση με τη στάση ζωής του καθένα και τις αρχές του και με το κατά πόσον δέχεται να κάνει εκπτώσεις στις αρχές αυτές.

Για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για τα εμβόλια, θα σας πω ένα παράδειγμα: Οι Μορμόνοι στην Αμερική λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων δεν έχουν και πολλές σχέσεις με τον σύγχρονο πολιτισμό. Τα μέλη λοιπόν αυτής της κοινωνίας δεν εμβολιάζονται. Στα παιδιά δεν έχει παρουσιαστεί ούτε ένα περιστατικό αυτισμού! Δεν ασθενούν αυτοί οι άνθρωποι! Σπανίως αρρωσταίνουν! Οι Μορμόνοι θα έπρεπε να γίνουν αντικείμενο έρευνας, για τον τρόπο της ζωής τους. Όμως συνειδητά τους αφήνουν έξω από τις έρευνες για να μην αποδειχτεί ότι οι εμβολιασμοί δεν χρειάζονται!

Αν το παιδί, μαζί με τους γονείς, ζει σε ένα σωστό βιοχημικό, ψυχοκοινωνικό, συναισθηματικό και πνευματικό περιβάλλον, τότε δεν έχει ανάγκη τίποτα από όλα αυτά τα φάρμακα. Όταν λείπει η προσοχή, η αγάπη, το χάδι από τον άνθρωπο, τότε ίσως να επιζητά υποσυνείδητα την ασθένεια γιατί έναν άρρωστο τον προσέχουν περισσότερο από έναν υγιή!».

«Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας δεν οφείλεται μόνο στους ιούς των κονδυλωμάτων, είναι πολυπαραγοντικός. Το εμβόλιο δεν είναι η σωστή πρόληψη!»

Ο Δρ Κωνσταντίνος Μουρούτης τόνισε ότι το life style που έχουμε υιοθετήσει έχει δημιουργήσει μία γενιά εκφυλισμένη βιοχημικά και ψυχοκοινωνικά και το γενετικό υλικό έχει καταστραφεί σε ανησυχητικό βαθμό!

Μας είπε: «Αν ο άνθρωπος δεν κάνει κάτι να αλλάξει τη ζωή του προς το φυσικότερο, αν δεν δίνει καθημερινά τον αγώνα για το καλό με χαρά και ευφροσύνη, τότε το έχουμε χάσει το παιχνίδι!

Είναι υποχρέωση του γιατρού, ο οποίος διαπνέεται από αίσθημα ηθικής και έχει δώσει τον όρκο τιμής του Ιπποκράτη, να ενημερώσει τους ανθρώπους ότι αν δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης, τα εμβόλια δεν θα τους σώσουν! Οι γιατροί που δεν διαπνέονται από αγάπη και συμπόνια για τον άνθρωπο, όσο άρτια επιστημονική κατάρτιση και αν έχουν, όσο και αν καθοδηγούνται από την έρευνα και τη μελέτη, θα αποτύχουν στην Τέχνη της Ιατρικής. θα είναι διαγνωστικά μηχανήματα.

Για να είμαι συνεπής στην Τέχνη της Ιατρικής πρέπει να απευθυνθώ στους γονείς και τα κοριτσάκια και με πολλή αγάπη, παρρησία και τρυφερότητα να τους μιλήσω για το πολυσυζητημένο εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Να τους εξηγήσω ότι οι ενδοεπιθηλιακές τραχηλικές νεοπλασίες κατά ένα μεγάλο ποσοστό, 60-70%, περνούν ασυμπτωματικά στις γυναίκες και το ανοσοποιητικό σύστημα της γυναίκας τις καταστρέφει από μόνο του! Οι βασικές αιτίες ανάπτυξής τους είναι: η κακή κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ, η παχυσαρκία και η πρόωρη έναρξη της σεξουαλικής ζωής. Σημαντικό ρόλο παίζει το πόσους σεξουαλικούς συντρόφους είχε η γυναίκα και πόσους σεξουαλικούς συντρόφους είχαν οι σεξουαλικοί της σύντροφοι (το life style που λέγαμε)! Είναι πολυπαραγοντικός ο καρκίνος! Για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας έχουν κατηγορηθεί 5-6 από τους 100 ιούς των θηλωμάτων (οι 6,11,16,18,21) και έχει διαφημιστεί το εμβόλιο ως προφύλαξη! Όμως δεν είναι οι ιοί ο μόνος παράγων. Για να εξελιχθεί ο καρκίνος, έχει να κάνει με την ομοιόσταση, την αντοχή και τη δύναμη του ανοσοποιητικού συστήματος και το γενικό περιβάλλον, στο οποίο ζει το σύστημα.

Στην Αμερική ο δείκτης θνησιμότητας από τον καρκίνο του ιού των κονδυλωμάτων είναι 3,7 ανά 100.000 γυναίκες. Στην Αυστραλία είναι μικρότερο: 4,5 ανά 500.000 γυναίκες. Δεν μιλάμε λοιπόν για επιδημία για να εφαρμόσουμε μαζικούς εμβολιασμούς. Ούτε μπορούμε να εφαρμόσουμε κάτι στην Ελλάδα με βάση μία έρευνα που έγινε (όπως έγινε!) στις Η.Π.Α. Στην Ελλάδα δεν έχουμε καν στατιστικά στοιχεία για τον καρκίνο γενικά!

Το εμβόλιο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας πήρε έγκριση στις 29 Ιουνίου 2006 και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έχουμε αναφορές 385 ανεπιθύμητων ενεργειών μετά τη χορήγησή του. Οι παρενέργειες του εμβολίου ήταν: ζάλη σε 41 περιπτώσεις, 55 συμπτώματα συγκοπής, 41 περιπτώσεις πυρετού, 33 περιπτώσεις εξανθημάτων, παραισθησία - υπαισθησία (32), κνησμός (31), πονοκέφαλος (19), εμετός (16), μυαλγίες (13), λεμφαδενοπάθεια (10), αρθραλγία (7) και σύνδρομο Gullain – Barre (5). Να σημειώσουμε οι 253 περιπτώσεις από αυτές, δηλαδή το 66%, χρειάστηκαν περαιτέρω διακομιδή σε ιατρείο ή νοσοκομείο. Δεν είναι και λίγες οι ανεπιθύμητες ενέργειες λοιπόν, που μπορεί να είναι και σοβαρότατες!

Θέλω να μπούμε λίγο πιο βαθειά! Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι επειδή το ποσοστό ομοφυλοφιλίας αυξάνει στους άνδρες, θα πρέπει να εμβολιάζονται και τα αγοράκια, γιατί δυνητικά κάποια από αυτά θα γίνουν ομοφυλόφιλα και θα κινδυνεύουν από τους ιούς! Πριν εμφανιστεί το εμβόλιο για τα αγοράκια και αρχίσουμε κι άλλους εμβολιασμούς, θα πρέπει να αφυπνίσουμε τους γονείς για να διδάξουν την αληθινή αγάπη στα παιδιά ώστε να αντιλαμβάνονται τη σεξουαλική πράξη με την Πλατωνική έννοια της απόλυτης ένωσης ψυχών, ως θεία ένωση! Τότε θα μειωθεί το πρόβλημα με τον καρκίνο των κονδυλωμάτων. Πρέπει επίσης να εξηγήσουμε στους γονείς ότι παίζει σημαντικό ρόλο ο σχηματισμός της ταυτότητας του παιδιού. Και η ταυτότητα του παιδιού είναι συνάρτηση της σχέσης που έχει το παιδί με τους γονείς, αλλά και οι γονείς μεταξύ τους. Όταν τα παιδιά τα «μεγαλώνει» η τηλεόραση, όταν οι γονείς δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με το παιδί λόγω της εργασίας τους, τότε η υπερσεξουαλικότητα θα είναι το υποκατάστατο για να γεμίσει το κενό στην ψυχή τους!

Γυρίζω σε όλη την Ελλάδα και τα λέω αυτά, όπου με καλούν. Έτσι θεωρώ ότι υπηρετώ σωστά την Τέχνη της Ιατρικής. Μπορεί κάποιοι «ξύπνιοι» γιατροί που θησαυρίζουν από τους εμβολιασμούς να με «σταυρώσουν» γι’ αυτά που λέω. Όμως στην ιστορία υπάρχουν παραδείγματα που δείχνουν ότι η πρόοδος ήρθε από εκείνους που έμειναν και πολέμησαν στις Θερμοπύλες και όχι από εκείνους που λιποτάκτησαν. Η πρόοδος ήρθε από εκείνους που επέμειναν! Ο εύκολος δρόμος, όπως είναι ο δρόμος των εμβολίων κατά των διαφόρων ασθενειών, δεν είναι ο δρόμος της προόδου. Είναι ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε παρενέργειες όπως π.χ.

* σπασμοί, εγκεφαλίτιδα, επιληψία, αυτισμός, σκλήρυνση κατά πλάκας, ψωρίαση, διαβήτη, λευχαιμία, αρθρίτιδα, αιφνίδιους παιδικούς θανάτους, σύνδρομο Hodgkin κ.α. που οδηγούν σε όλο και περισσότερους εμβολιασμούς.

Πρόοδο στην επιστήμη είχαμε όταν κάποιοι αμφισβήτησαν κάτι που θεωρείτο ως δεδομένο και δυστυχώς τα εμβόλια θεωρούνται ως κάτι το δεδομένο!»

Οι έρευνες με το προσχεδιασμένο αποτέλεσμα…Τα εμβόλια είναι ένα παγκόσμιο πείραμα!

«Πολλοί γιατροί (πόσο μάλλον ο υπόλοιπος κόσμος) δεν γνωρίζουν ότι δεν έχουν γίνει έρευνες για πολλά από τα εμβόλια, και ότι για άλλα έγιναν με τέτοιο τρόπο που το συμπέρασμα ήταν αυτό που επιθυμούσε η παρασκευάστρια εταιρεία να είναι. Αυτοί που εμβολιάζονται ή εμβολιάζουν τα παιδιά τους, δεν ξέρουν ότι είναι συμμέτοχοι σε ένα παγκόσμιας σχεδόν εμβέλειας πείραμα!


Για το εμβόλιο κατά του ιού των θηλωμάτων υπάρχουν δημοσιεύματα που προκαλούν τουλάχιστον σκεπτικισμό για τον τρόπο που έγιναν οι έρευνες. Στις κλινικές δοκιμές του, αντί για αδρανές placebo η εταιρεία παρασκευής χρησιμοποίησε δραστικό placebo με αλουμίνιο. Μία τέτοια πρακτική μπορεί να δώσει ψευδώς καθυσηχαστικά αποτελέσματα όσον αφορά στην ασφάλεια του παραχθέντος εμβολίου. Το εμβόλιο αυτό περιέχει 225μg αλουμινίου, χωρίς να έχει ελεγχθεί για την ασφάλεια των αλάτων αλουμινίου. Οι βλάβες που προκαλεί το αλουμίνιο στο νευρικό σύστημα είναι γνωστές! Το εμβόλιο περιέχει επίσης βορικό νάτριο που είναι δηλητήριο και χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο!

Σε μια έρευνα έχει σημασία ποιο αξίωμα τίθεται ως βάση της, πώς γίνεται η έρευνα και τι θέλω να αποδείξω. Εξαρτάται λοιπόν το συμπέρασμα μιας έρευνας από το πώς τη στήνω. Αν τη στήσω όπως με συμφέρει, μπορεί να αποδείξω οτιδήποτε!»

Αυτά μας πρόσθεσε ο κ. Κ. Μουρούτης και έκλεισε τον χειμαρρώδη λόγο του ως εξής:

«Θέλω να τονίσω ότι σημαντικοί παράγοντες για τη διατήρηση της υγείας είναι η καθαριότητα, η σωστή απολύμανση (όχι η πλήρης ασηψία), ο επαρκής κλιματισμός, η άσκηση στο ύπαιθρο, η υγιεινή διατροφή με βιολογικά προϊόντα που επικεντρώνονται στα φρέσκα χορταρικά και φρούτα, άφθονα λαχανικά και αποφυγή τροφών ραφιναρισμένων, με συντηρητικά κλπ. Όταν στο παρελθόν βελτιώθηκαν οι συνθήκες υγιεινής τότε εξαφανίστηκαν λοιμώδεις ασθένειες. Ο λόγος που φάνηκε ότι τα εμβόλια συνέδρασαν στην εξαφάνιση κάποιων ασθενειών, είναι ότι είχαν αλλάξει οι συνθήκες διαβίωσης πριν. Έτσι, όταν άρχισε η χορήγηση των εμβολίων, φάνηκε σαν να οφειλόταν σε αυτά τα θετικά αποτελέσματα στην υγεία των ανθρώπων. Έτσι φάνηκε! Δεν είναι όμως η αλήθεια αυτό για το ρόλο των εμβολίων και αυτό έχει αποδειχτεί και από μελέτες άλλων επιστημόνων, οι οποίες έχουν δημοσιευτεί.


Ελπίζω, με όσα είπα, να συνέλαβα στην ενημέρωση των γονέων κυρίως, σχετικά με το θέμα των εμβολίων. Η απόφαση και η ευθύνη είναι δική τους. Ας συζητήσουν με τον θεράποντα γιατρό τους και ας πράξουν με σωφροσύνη!»


Αυξάνουν οι φωνές αντίθεσης στους εμβολιασμούς

«Τα τελευταία χρόνια οι φωνές που αντιτίθενται στους εμβολιασμούς αυξάνουν, προφανώς όχι επειδή υπάρχουν γονείς που θέλουν να αρρωσταίνουν τα παιδιά τους!»

Απόσπασμα από ομιλία του κ. Γεράσιμου Στουραΐτη, στην οποία ανέφερε επίσης ότι:
«Έρευνες βασισμένες σε στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι οι εμβολιασμοί δεν προστατεύουν. Αντιθέτως συμβάλλουν στην ανάπτυξη των τρομερών μολυσματικών ασθενειών. Πολλές από τις φρικτές επιδημίες των παρελθόντων ετών ήταν συχνά αποτέλεσμα των ιατρικών μέτρων πρόληψης. Μόνο όταν τα μέτρα αυτά αποσύρθηκαν, οι επιδημίες υποχώρησαν και εξαφανίστηκαν …θα ήθελα να σας ρωτήσω, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι το κράτος είναι σε θέση να φροντίσει ένα παιδί περισσότερο από τους γονείς του;

* Με ποια λοιπόν ηθικά ερείσματα πιέζει το κράτος τους γονείς να εμβολιάζουν τα παιδιά τους προκειμένου να εγγραφούν στους κρατικούς παιδικούς σταθμούς και στα δημόσια σχολεία; Άλλωστε στο σχολείο τα παιδιά που είναι εμβολιασμένα δεν κινδυνεύουν από το ανεμβολίαστο παιδί.
* Αυτό δεν μας αναμασάνε διαρκώς οι υποστηρικτές των εμβολιασμών;
* Δεν μας λένε ότι όποιος εμβολιάζεται δεν κινδυνεύει;
* Τι φοβούνται λοιπόν;
* Μήπως φοβούνται ότι σε περίπτωση κάποιας νόσου, εκείνα τα παιδιά που θα νοσήσουν θα είναι τα εμβολιασμένα και όχι τα ενεμβολίαστα;»

Ευρωπαϊκό Φόρουμ Επαγρύπνησης για τους Εμβολιασμούς

Από το 1999 έως το 2005 αντιπρόσωποι από διάφορες χώρες συνασπίστηκαν και δημιούργησαν το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Επαγρύπνησης για τους Εμβολιασμούς (Ε.F.V.V.). Οι αντιπρόσωποι προέρχονται από χώρες όπως: Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία, Λουξεμβούργο, Ισραήλ. Πολλοί από τους συμμετέχοντες είναι γιατροί.

Σκοπός του Ε.F.V.V. είναι να ενημερώνει το ευρύ κοινό, τους πολιτικούς και τον τύπο για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολιασμών. Στο πλαίσιο δραστηριοτήτων του το Ε.F.V.V. πραγματοποίησε μελέτη, τα συμπεράσματα της οποίας, σε γενικές γραμμές, αναφέρουν τους τύπους των εμβολίων και τις αντίστοιχες παρενέργειες που προκάλεσαν:

* · Διφθερίτιδας - Τετάνου - Πολιομυελίτιδας - Κοκίτη - Αιμόφιλου: κατηγορούνται συχνότερα για νευρολογικές παθήσεις.

* · Ηπατίτιδας Β: κατηγορείται συχνότερα για προβλήματα στο αυτόνομο ανοσοποιητικό σύστημα, σε παθήσεις των αρθρώσεων και διάφορες ασθένειες που μπορούν να καλυφθούν από τον γενικό τίτλο «χρόνια κόπωση».

* · Ιλαράς - Παρωτίτιδας - Ερυθράς: προκαλεί πιο συχνά διαβήτη, προβλήματα στα νεφρά, λαιμό μύτη, αυτιά, αρθρίτιδα.

* · Γρίπης: είναι υπεύθυνο για ασθένειες του αναπνευστικού και διάφορες εκδηλώσεις γρίπης.


Όλα τα άλλα εμβόλια, ανεξάρτητα από το αν είναι μονά ή σε συνδυασμό με άλλα, μπορούν να προκαλέσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα προαναφερόμενα προβλήματα, η ένταση των οποίων εξαρτάται από το εμβολιασθέν άτομο.

Το Ε.F.V.V. διαπίστωσε ότι η αντίδραση στον εμβολιασμό παρατηρήθηκε σε χρονικό διάστημα από λίγες ώρες έως 60 ημέρες μετά τον εμβολιασμό, στις περισσότερες των περιπτώσεων. Σε λίγους ασθενείς τα προβλήματα εμφανίστηκαν μετά από χρόνια.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορούν όσοι θέλουν να επισκεφτούν τη σελίδα: www.efvv.org


Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υποστήριξης της Υγείας (Π.Σ.Υ.Υ.) ιδρύθηκε το 2006 στην Αθήνα και έχει ως σκοπούς:

* - Να προωθεί την κατάσταση υγείας του ευρύτερου πληθυσμού μέσω θεμελιωμένων και ανεξάρτητων από οικονομικά συμφέροντα πληροφοριών

* - Να προάγει την αντίληψη και την κατανόηση σχετικά με τους εμβολιασμούς, ώστε γονείς και όσοι άλλοι ενδιαφέρονται να έχουν την ελευθερία μιας περισσότερο ενημερωμένης επιλογής.

* - Να συγκεντρώνει ιστορικές και επίκαιρες πηγές ενημέρωσης και έρευνας σε σχέση με τους εμβολιασμούς, τη σημασία του μητρικού θηλασμού, το φυσικό τοκετό αλλά και σε σχέση με άλλες επιλογές υγείας και να προσφέρει την ανάλογη υποστήριξη σε γονείς και κάθε ενδιαφερόμενο.

* - Να φέρνει τα παραπάνω θέματα στην επικαιρότητα, να ασκεί πολιτική πίεση για αύξηση στην ελευθερία επιλογών και ισορροπημένη ενημέρωση σε θέματα υγείας.

* - Να οργανώνει και να διευκολύνει τοπικές ομιλίες, σεμινάρια, να εκδίδει ενημερωτικά φυλλάδια, περιοδικά και να ανταλλάσσει γνώση και εμπειρία με αντίστοιχους συλλόγους του εσωτερικού και του εξωτερικού.

* - Να εγκαθιδρύει ένα εθνικό και διεθνές δίκτυο υποστήριξης από ανεξάρτητα άτομα και οργανώσεις που ενδιαφέρονται για αυτά τα θέματα.


Μέλη του Π.Σ.Υ.Υ. είναι γιατροί και μη γιατροί.

Όπως αναφέρεται στο ενημερωτικό φυλλάδιο που εξέδωσε ο σύλλογος τον Ιούνιο που πέρασε,

«Είναι πιθανό, στην περίπτωση που κάποιος γονιός θα προσπαθήσει να συζητήσει με τον παιδίατρο τα στοιχεία που αναφέρονται σε παρενέργειες και αναποτελεσματικότητα μετά τη χρήση εμβολίων, να εισπράξει άρνηση για συζήτηση, σαρκασμό ή και κοροϊδία για την αγωνία του όσον αφορά στην ασφάλεια του παιδιού του.»

Ο σύλλογος παραθέτει τη ρήση του Schopenhauer:

«Η κάθε αλήθεια περνάει τρία στάδια: πρώτα γελοιοποιείται, μετά πολεμάται και τελικά γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη!»


Περισσότερες πληροφορίες για τον Πανελλήνιο Σύλλογο Υποστήριξης της Υγείας θα βρείτε στα τηλέφωνα: 210 2847157, 2310 270515 και στην ιστοσελίδα www.healthprevention.gr.

Βαρέα μέταλλα, εμβόλιο MMR συσχετίζονται με τον αυτισμό;

Το παρόν κείμενο αντιπροσωπεύει τη θεώρηση του συγγραφέα του για ένα μάλλον αμφιλεγόμενο θέμα που απασχολεί την επιστημονική κοινότητα και τους συγγενείς των ανθρώπων με αυτισμό παγκοσμίως. Είναι ιδωμένο από την πλευρά ενός παρατηρητή της διεθνούς βιβλιογραφίας επί του θέματος και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αντικατοπτρίζει την άποψη ενός ειδικού ιατρού επί του θέματος, π.χ. παιδιάτρου, νευρολόγου, ή γενετιστή.

Σε περίπτωση αναδημοσίευσης του άρθρου, μη περικόψετε μέρη του, που ενδεχομένως επιφέρουν παραποίηση της άποψης του συγγραφέα του.



Tι είναι τα βαρέα μέταλλα

Βαρέα ονομάζονται τα μέταλλα με ατομικό βάρος μεγαλύτερο αυτού του σιδήρου (Fe). Ο όρος "βαρέα μέταλλα", παρότι περιλαμβάνει πολλά άλλα, αναφέρεται κυρίως στον μόλυβδο (Pb), τον υδράργυρο (Hg), τον χαλκό (Cu), το κάδμιο (Cd), και το χρώμιο (Cr). Τα βαρέα μέταλλα είναι φυσικά συστατικά του φλοιού της γης. Δεν μπορούν να διασπαστούν σε απλούστερες μορφές ή να καταστραφούν.

Πολλά από αυτά τα μέταλλα σε μικρές ποσότητες είναι απαραίτητα για τη δράση των βιταμινών και τις ζωτικές λειτουργίες. Σε μεγάλες ποσότητες προκαλούν σειρά δυσμενών επιδράσεων.

Σε μικρή έκταση εισάγονται στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω των τροφίμων, του πόσιμου νερού και του αέρα. Σαν ιχνοστοιχεία, μερικά βαρέα μέταλλα (π.χ. χαλκός, σελήνιο, ψευδάργυρος ) είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί ο μεταβολισμός του ανθρώπινου σώματος.



Βιοσυσσώρευση των βαρέων μετάλλων

Τα βαρέα μέταλλα είναι επικίνδυνα επειδή τείνουν να βιοσυσσωρεύονται. Βιοσυσσώρευση σημαίνει αύξηση στη συγκέντρωση μιας χημικής ουσίας σε έναν βιολογικό οργανισμό με την πάροδο του χρόνου, συγκρινόμενη με τη συγκέντρωση της χημικής ουσίας στο περιβάλλον. Οι ενώσεις συσσωρεύονται στα έμβια όντα οποτεδήποτε λαμβάνονται, και αποθηκεύονται γρηγορότερα από ότι διασπώνται (μεταβολίζονται) ή εκκρίνονται.



Τοξικότητα των βαρέων μετάλλων

Η τοξικότητα μπορεί να εκφραστεί ως νευροφυσιολογικές διαταραχές, γενετικές αλλοιώσεις των κυττάρων (μεταλλάξεις), επιδράσεις στην ενζυμική και ορμονική δραστηριότητα, στις βασικές λειτουργίες του οργανισμού, στην αναπαραγωγή, στην τερατογένεση και καρκινογένεση.

Η σειρά τοξικότητας για τα πιο γνωστά βαρέα μέταλλα, ξεκινώντας από το περισσότερο τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό, είναι η εξής: Hg > Cu > Zn > Ni > Pb > Cd > As > Cr > Sn > Fe > Mn.



Τα βαρέα μέταλλα επέφεραν επιδημία αυτισμού;

Καταρχήν, πρέπει να ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι είναι αδύνατον να εξακριβώσει κανείς πόσες περιπτώσεις αυτισμού υπήρξαν στο παρελθόν, για το λόγο ότι πολλοί άνθρωποι που έπασχαν από αυτισμό χαρακτηρίζονταν συχνά από τους γιατρούς ως "διανοητικά καθυστερημένοι" ή δεν εξετάζονταν ποτέ από γιατρούς.



Η θεώρηση της συσχέτισης MMR και αυτισμού

Ομολογουμένως, η θεωρία της σχέσης μεταξύ βαρέων μετάλλων και αυτισμού ξεκίνησε από την Αμερική. Αρχικώς, έπρεπε να εξηγηθεί ένα παράξενο φαινόμενο που καταγράφονταν από τις ιατρικές και προνοιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ, με ραγδαία αυξανόμενο αριθμό των νέων κρουσμάτων αυτισμού. Αρκετοί ερευνητές έσπευσαν να αποδώσουν το νέο φαινόμενο σε κάτι πλασματικό, που προέκυπτε από την καλύτερη εκτίμηση και αξιολόγηση του αυτισμού από τους ειδικούς επιστήμονες, που έφερνε περισσότερα περιστατικά στην επιφάνεια. Άλλοι ωστόσο, περισσότερο σκεπτικοί, άρχισαν να αναζητούν τα αίτια του φαινομένου σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.

To 1990, ερευνητές ανακάλυψαν ότι αρκετά από τα αυτιστικά παιδιά έπασχαν από χρόνια νόσο του εντέρου (chronic bowel disease), γεγονός που αργότερα ώθησε στη θεωρία της συσχέτισης μεταξύ ενός ευρέως διαδεδομένων παιδικού εμβολίου (και δη ενός συστατικού του, που ήταν παράγωγο του υδραργύρου) και της εμφάνισης αυτισμού. Στο τέλος της δεκαετίας του '90, η πρώτη αληθοφανής υπόθεση συνέδεσε το τριπλό εμβόλιο για τις μαγουλάδες, την ιλαρά και την ερυθρά (το αποκαλούμενο "MMR" που προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Measles, Mumps, Rubella) που χορηγούνταν υποχρεωτικά σε βρέφη στην Αμερική, με τον αυξημένο αριθμό των κρουσμάτων αυτισμού. Αρκετοί ειδικοί άρχισαν να κάνουν λόγο για συσχέτιση αυτισμού και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο εμβόλιο, χωρίς ωστόσο να μπορούν να στηρίξουν ερευνητικά την υπόθεση αυτή.

Η σύνδεση του MMR με τον αυτισμό βασίστηκε στην υποψία ότι ένα συντηρητικό που έχει βάσει τον υδράργυρο (mercury) και περιέχεται στο εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει τοξίκωση στον οργανισμό ενός μικρού παιδιού. Το "ένοχο" συστατικό, παράγωγο του υδραργύρου, ονομάζεται thiomersal (επίσης γνωστό και ως thimerosal, στα ελληνικά αποκαλείται "θειοµερσάλη").

Οι πρώτες υποθέσεις των ειδικών έδωσαν ώθηση σε ένα μπαράζ μηνύσεων στις ΗΠΑ, εκ μέρους γονέων παιδιών με αυτισμό ενάντια στις ιατρικές υπηρεσίες που υποχρέωναν τα παιδιά τους να κάνουν το εμβόλιο MMR. Οι μηνύσεις γίνονταν σχεδόν κατά ομαδικό τρόπο και μεγάλα δικηγορικά γραφεία επικέντρωσαν τις προσπάθειές τους να αποδείξουν, ότι η Αμερική βρίσκονταν ενώπιο ενός σκανδάλου μεγαλύτερου και από αυτό της θαλιδομίδης (σημ. επρόκειτο για φάρμακο που δίνονταν στις έγκυες γυναίκες προς ανακούφιση των συμπτωμάτων ναυτίας και συνδέθηκε χωρίς αμφιβολία με πλήθος “τερατογενέσεων”, κυρίως βρέφη που έρχονταν στον κόσμο χωρίς πλήρως ανεπτυγμένα άκρα - γνωστά ως "παιδιά της θαλιδομίδης").

Τις αρχικές υποθέσεις στήριξε η διαπίστωση ότι το εμβόλιο MMR χορηγούνταν συνηθέστερα σε βρέφη ηλικίας μεταξύ 12 και 18 μηνών, διάστημα που τοποθετείται χρονικά μόλις λίγους μήνες πριν την έναρξη μίας μορφής αυτισμού ("regressive autism")

Σημ. συγγραφέα: Στον regressive τύπο της αυτιστικής διαταραχής, τα βρέφη αναπτύσσονται φυσιολογικά δίχως αυτιστικά χαρακτηριστικά μέχρι περίπου την ηλικία των 18 μηνών οπότε εμφανίζεται έκπτωση των κεκτημένων γνωστικών δεξιοτήτων και ξεκινά μία κατά τα άλλα φυσιολογική ακολουθία ανάπτυξης εντός του αυτιστικού φάσματος).



Έρευνες για τη συσχέτιση MMR και αυτισμού

Η πρώτη μελέτη, που έμεινε γνωστή ως η μελέτη του Γουέικφιλντ (Wakefield study) δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Λάνσετ (Lancet) το 1998 και συνέδεε άμεσα τον αυτισμό με το εμβόλιο MMR. Οι μελετητές σε δείγμα 12 ατόμων, που είχαν διαγνωστεί με διαταραχή του εντέρου και αυτισμό διατύπωσαν την άποψη, ότι το εμβόλιο MMR που είχαν δεχτεί τα παιδιά με πρώιμη ηλικία είχε προκαλέσει την ασθένεια του εντέρου (bowel disease), που με τη σειρά της προκαλούσε αυξημένη απορρόφηση (υπερ-απορρόφηση) θρεπτικών (κατά τα άλλα) ουσιών και βιταμινών, που είχε ως επίπτωση την εμφάνιση νευρολογικών διαταραχών, όπως αυτή του αυτισμού, στα παιδιά αυτά.

Σημειωτέον, ωστόσο, ότι την ίδια μόλις χρονιά, το 1998, στο ίδιο περιοδικό (Lancet) δημοσιεύτηκε έρευνα που έθετε υπό αμφισβήτηση τα αποτελέσματα της ομάδας Wakefield με το σκεπτικό των μεθοδολογικών σφαλμάτων στην επίμαχη έρευνα (βλ. έρευνα των Chen and DeStefano, 1998).

Δεκάδες μελέτες ξεκίνησαν να διεξάγονται παγκοσμίως για να απαντήσουν στο ερώτημα εάν τα αποτελέσματα του Wakefield και της ομάδας των δώδεκα (!) ακόμη ερευνητών που συνυπογράφανε τη δημοσίευση της μελέτης, ήταν ακριβή.

Αρχές τις δεκαετίας του 2000, η Αμερική βρέθηκε διχασμένη όσο ποτέ άλλοτε ως προς τα αίτια του αυτισμού. Εκατοντάδες άρθρα δημοσιεύονταν στο διαδίκτυο και σε περιοδικά επί του θέματος. Οι μηνύσεις έφτασαν στο απώγειό τους και ο κόσμος άρχισε να πιστεύει, ότι το πρόβλημα της αύξησης των κρουσμάτων αυτισμού συνδέονταν με ανθρώπινη παρέμβαση!

Αργότερα, το 2002, ο προβληματισμός πέρασε και σε Ευρωπαϊκό έδαφος, με την πρώτη έρευνα επί Αγγλικού εδάφους, που συνέδεε το εμβόλιο με την εμφάνιση αυτισμού.



Η σημερινή στάση της επιστημονικής κοινότητας για τον αυτισμό και το εμβόλιο MMR

Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά τη μελέτη του Wakefield, οι περισσότεροι ερευνητές θεωρούν την υπόθεση περί συσχέτισης εμβολίου MMR και εμφάνισης αυτισμού μάλλον εσφαλμένη.

Το βέβαιο είναι αντί σκανδάλου επί εδάφους ιατρικών υπηρεσιών για τη χρήση του MMR προέκυψε σκάνδαλο επί εδάφους μελετητών της ομάδας Wakefield για την μεθοδολογική προσέγγιση! Ο Wakefield φέρεται, σήμερα, ότι πληρώθηκε κάποιες χιλιάδες δολάρια για να υποστηρίξει την άποψη ότι το MMR προκαλεί αυτισμό. Η μελέτη του, που είχε δείγμα 12 περιπτώσεις ατόμων, 9 από τους οποίους είχαν αυτισμό, τέθηκε υπό αυστηρό έλεγχο. Διαπιστώθηκε, ότι μερικοί από τους συμμετέχοντες στο δείγμα δεν είχαν επιλεγεί τυχαίως (όπως υποστήριζε η ομάδα Wakefield) αλλά μέσω ενός δικηγορικού γραφείου που είχε αναλάβει τις υποθέσεις γονέων με παιδιά με αυτισμό και διεκδικούσε αποζημιώσεις για την επίπτωση του αυτισμού στα παιδιά λόγω της χορήγησης του εμβολίου MMR. Κάτω από την πίεση των κατηγοριών για μεροληπτική έρευνα, δέκα από τους τους δεκατρείς ερευνητές που υπέγραφαν τη μελέτη Wakefield έχουν ήδη εκδώσει γραπτές δηλώσεις ότι τα αποτελέσματα της έρευνάς τους δεν μπορούν συσχετίσουν τη χορήγηση του εμβολίου MMR με την επίπτωση του αυτισμού.

Παρά την μεγάλη έκταση που συνεχίζει να λαμβάνει το θέμα σήμερα, φαίνεται ότι ολοένα πληθαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο οι έρευνες που απενοχοποιούν το εμβόλιο MMR. Έρευνες στην Αγγλία (Taylor et al 1999, DeStefano and Chen 1999) συνιστούν ότι τα κρούσματα αυτισμού αυξάνονται σταθερά από το 1979 χωρίς καμία αλματώδη αύξηση από το 1988 και έπειτα, οπότε πρωτο-εισήχθη το εμβόλιο MMR στη Μεγάλη Βρετανία. Επιπροσθέτως, δεν παρατηρήθηκε πρώιμη ή όψιμη έναρξη του αυτισμού σε παιδιά που εμβολιάστηκαν νωρίτερα ή αργότερα κατά την παιδική ηλικία σε σύγκριση με παιδιά που δεν είχαν εμβολιαστεί αλλά εμφάνισαν αυτισμό. Τέλος, οι εν λόγω έρευνες διαπίστωσαν ότι υπήρχε μία έντονη ανησυχία στους γονείς των παιδιών που εμβολιάζονταν για διάστημα έξι μηνών μετά το εμβόλιο. Ανάλογη έρευνα στη Σουηδία (Gillberg and Heijbel 1998) δεν έχει στηρίξει τη σχέση μεταξύ εμβολίου MMR και αυτισμού.

Η περίπτωση της Ελλάδας, όπου κατεγράφη ένα ξέσπασμα των κρουσμάτων ερυθράς ελλείψει πολιτικής εμβολιασμών κατά του ιού σε αντιδιαστολή με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που την ίδια περίοδο είχαν θέσει σε εφαρμογή προγράμματα εμβολιασμών, αναφέρεται στη βιβλιογραφία ως επιχείρημα υπέρ της πολιτικής με εμβολιασμούς MMR στα βρέφη.



Τελικώς, είναι να ανησυχεί κανείς;

Στην πραγματικότητα, είναι μάλλον νωρίς για να υποστηρίξει κάποιος, που έχει στρέψει την προσοχή του στις έρευνες και τα δημοσιεύματα και παρακολουθεί τα δρώμενα και τα λεγόμενα ως ενδιαφερόμενος πολίτης, ότι δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος ανησυχίας. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει κανείς εάν αναλογιστεί ότι η έρευνα επί του θέματος συνεχίζεται, επομένως για την ερευνητική κοινότητα το θέμα δε θεωρείται ακόμη λήξαν. Είναι, άλλωστε τόσο μεγάλη η αναστάτωση που έχει προκληθεί σε γονείς παιδιών με αυτισμού αλλά και την επιστημονική κοινότητα, που θα χρειαστούν αρκετές έρευνες προκειμένου να καταλήξουμε σε ένα αξιόπιστο συμπέρασμα περί συσχέτισης εμβολίων και αυτισμού.

Σήμερα, αρκετοί επιστήμονες αντιμάχονται ένα πλήθος ιστοτόπων, με γνωστότερο ενδεχομένως τον "SafeMinds" (μτφ. "Ήσυχα Κεφάλια") στην διεύθυνση www.safeminds.org, όπου υποστηρίζεται η άποψη ότι ο τοξίκωση με υδράργυρο προκαλεί αυτισμό.

Εάν διαβάσει κανείς τα μηνύματα που ανταλλάσσονται στα διεθνή φόρουμ σχετικά με το θέμα των εμβολιασμών και τη σχέση τους με τον αυτισμό θα διαπιστώσει ότι αρκετοί γονείς εμμένουν στην άποψη ότι η τοξίκωση από τα βαρέα μέταλλα που φέρουν τα εμβόλια ευθύνονται για την εμφάνιση αυτισμού σε κάποιο από τα παιδιά τους. Έχω την αίσθηση, ότι κάποιοι ίσως να "ασπάζονται" την άποψη περί ευθύνης των εμβολίων, παρά τον καθησυχασμό από τον ιατρό τους, επειδή παίρνουν ενθαρρυντικές απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα που αφορούν την κατάσταση των παιδιών τους, όπως για παράδειγμα, "τι έφταιξε, τι πήγε στραβά;".

Πάντως, ένας ιστοτόπος για να ξεκινήσει κάποιος την πορεία του στο διαδίκτυο είναι το "Autism Help For You" (μτφ. "Αυτισμός: Βοήθεια για Εσάς") στη διεύθυνση www.autismhelpforyou.com. Στην κεντρική σελίδα, παρέχονται με τη μορφή τίτλων διάφορες συνδέσεις σε άλλες σελίδες για πάσης φύσης θέμα που σχετίζεται με τον αυτισμό. Οι σελίδες είναι διαθέσιμες μόνο στα Αγγλικά.

Δημοσιεύτηκε από agkou (http://www.noesi.gr)