Πολλά λέγονται σχετικά με τα εμβόλια. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν την ανάγκη τους ενώ οι γιατροί, που ενημερώνονται από τις φαρμακευτικές εταιρίες που τα κατασκευάζουν, τείνουν να έχουν μονόπλευρη ενημέρωση.
Υπάρχουν δύο τύποι εμβολίων: τα ενεργά και τα παθητικά. Τα ενεργά έχουν ως σκοπό την παραγωγή αντισωμάτων από τον οργανισμό, γι' αυτό περιέχουν νεκρούς παθογόνους μικροοργανισμούς ή τοξίνες τους ή προϊόντα του μεταβολισμού τους ή ακόμα μπορεί να περιέχουν εξασθενημένους ζωντανούς μικροοργανισμούς. Τα παθητικά εμβόλια έχουν έτοιμα τα ειδικά αντισώματα για να βοηθήσουν τον οργανισμό να ξεπεράσει πιο εύκολα μια συγκεκριμένη λοίμωξη.
Τα εμβόλια είναι ενέσιμα, με εξαίρεση το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας που παρέχεται από το στόμα. Τα εμβόλια λοιπόν, «εμβολιάζουν» τον οργανισμό με εξασθενημένους ή νεκρούς μικροοργανισμούς παρακάμπτοντας το ενδογενές αμυντικό σύστημα. Το 80% του ανοσοποιητικού συστήματος βρίσκεται στις βλενογόννους του εντερικού και αναπνευστικού συστήματος. Εφόσον τα εμβόλια χορηγούνται ενδομυϊκά, βρίσκουν τον αμυντικό μηχανισμό εκεί αδύναμο. Συχνά μετά από τα αρχικά κι επαναληπτικά εμβόλια, εμφανίζονται αλλεργικές αντιδράσεις καθώς το σώμα έρχεται σε επαφή με τις πρωτεΐνες άλλων ζώων. Ακόμα δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα ύπαρξης και συνεπώς μετάδοσης παθογόνων παραγόντων από άλλους ανθρώπους ή ζώα, από τα κύτταρα των οποίων προέρχεται το εμβόλιο.
Υπάρχει η τάση να εμβολιάζονται τα παιδιά με πολλαπλά εμβόλια με σκοπό να μειωθεί ο αριθμός των ενέσεων και των εμβολιασμών. Πόσο φυσιολογικό είναι όμως να καλείται ο οργανισμός να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα 3 – 6 παθογόνους μικροοργανισμούς;
Δεν είναι εύκολο να ανιχνευτεί η αντίδραση στα εμβόλια του νευρικού συστήματος των παιδιών. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής, ο φλοιός του εγκεφάλου αναπτύσσεται ραγδαία. Όσο πιο νωρίς οι ζημιογόνες τοξίνες ή οι ιοί επιτεθούν σε αυτό το σύστημα τόσο πιο μεγάλος είναι ο κίνδυνος για μόνιμη αναπτυξιακή βλάβη. Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός, ο οποίος παρέχει προστασία από τις τοξίνες και τα παθογόνα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, είναι ακόμα ευάλωτος στα μωρά, επιτρέποντας έτσι τη διείσδυση στα αντιγόνα των μικροοργανισμών και στα συντηρητικά που εμπεριέχονται στα εμβόλια. Ο εγκέφαλος αναπτύσσεται μέχρι το τέλος του τρίτου χρόνου ζωής και γι' αυτό δεν έχει την δυνατότητα να αντιδράσει με ορισμένο τρόπο, π.χ. με φλεγμονή, στη βλάβη που δέχεται λόγω του εμβολιασμού. Κι αυτό επειδή δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της μυελίνωσης, δηλαδή της επένδυσης των νευραξόνων με την προστατευτική μυελίνη. Ως συνέπειες μπορεί να είναι η καθυστέρηση στην πνευματική και/ή στην κινητική ανάπτυξη. Στις μέρες μας έχουν αυξηθεί οι περιπτώσεις παιδιών με σύνδρομο έλλειψης προσοχής, υπερκινητικότητα, αυτισμό ή τικ, χωρίς εύλογη επιστημονική εξήγηση.
Το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών αναπτύσσεται σταδιακά και φτάνει στην μερική ωρίμανση του κατά το τέλος του πρώτου έτους ζωής. Ο θηλασμός παρέχει στο μωρό τα απαραίτητα αντισώματα για προστασία στο πρώιμο αυτό στάδιο. Η συστηματική επίθεση πάνω στο αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στη μετέπειτα πορεία της ζωής. Αξιοσημείωτο είναι ότι όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτως ηλικίας και βάρους, λαμβάνουν την ίδια δόση εμβολίου. Έτσι, τα βρέφη, με το ανολοκλήρωτο ανοσοποιητικό τους σύστημα, αναλογικά με το βάρος τους, λαμβάνουν πενταπλάσια ή και μεγαλύτερη δόση εμβολίου, σε σχέση με τα μεγαλύτερα παιδιά. Φυσική συνέπεια ο κλονισμός του οργανισμού και η εμφάνιση μακροπρόθεσμων παρενεργειών. Υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν ότι ο εμβολιασμός δεσμεύει τα ανοσοποιητικά κύτταρα στα συγκεκριμένα αντιγόνα του εμβολίου, προκαλώντας μείωση της γενικής αντοχής και ικανότητας αντίδρασης σε άλλες λοιμώξεις.
Μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση εμβολίων για ασθένειες όπως η ιλαρά, ο κοκκύτης, η πολιομυελίτιδα, η παρωτίτιδα και η ανεμοβλογιά δεν μείωσαν καθόλου την εμφάνιση κλινικών περιστατικών των νόσων αυτών, αλλά την αύξησαν! Έχουν παρατηρηθεί επιδημικά φαινόμενα σε εμβολιασμένους πληθυσμούς. Επίσης, η χορήγηση εμβολίων δείχνει να σχετίζεται με την αύξηση εμφάνισης παθήσεων όπως το άσθμα, ο αυτισμός, ο αιφνίδιος θάνατος βρεφών, η παιδική λευχαιμία, η δυσλεξία,τα αυτοάνοσα νοσήματα κ.α.
Η έρευνα υποδεικνύει ότι οι κύριοι παράγοντες που βελτίωσαν την κατάσταση της υγείας των πληθυσμών έναντι των λοιμώξεων είναι η αλλαγή των συνθηκών υγιεινής μαζί με την οικονομική άνοδο. Είναι η σωστή διατροφή, η καθαριότητα κι η έλλειψη στρες που προάγουν την υγεία.
Με τη μέθοδο του βιοσυντονισμού μπορούν να εντοπιστούν και να εξουδετερωθούν όλοι οι επιζήμιοι για τον οργανισμό παράγοντες που προκαλούν μακροπρόθεσμες παρενέργειες. Εδώ περιλαμβάνονται και όλοι οι τύποι εμβολίων, που εκτός από τους παθογόνους μικροοργανισμούς εμπεριέχουν και πολλές συντηρητικές ουσίες, όπως ο υδράργυρος, η φολμαδεΰδη, η φαινόλη, τα αντιβιοτικά φάρμακα, κ.α. και οι οποίες με τη σειρά τους είναι εξαιρετικά τοξικές.
Ιατρός παθολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου